به گزارش میز نفت ، در حالی که تغییرات آب و هوایی و گرم شدن کره زمین تهدید بسیار جدی شده دانشمندان به تازگی راهکاری را برای سوخت کشتیها پیدا کرده اند، سوخت فعلی کشتی ها به عنوان منبع بزرگ آلوده کننده هوا محسوب می شود که سالانه حجم زیادی co2 از این طریق به هوا اضافه می شود.
در گزارشی که بیبیسی نوشته است برای سوخت کشتیهای اقیانوسپیما که نقش بسیار زیادی در آلودگی هوا دارد میتوان از آمونیاک استفاده کرد که هیچ کربن را بر جای نخواهد گذاشته و آلودگی ایجاد نخواهد کرد که امروزه به سوخت سبز معروف شده است.
در این گزارش آمده است قدرت کشتیهای اقیانوسپیما را میتوان با آمونیاک تأمین کرد که عامل آلودهکنندهای هم ایجاد نخواهد کرد. سوخت آمونیاک در موتور کشتیها نه تنها باعث تولید نیرو و انرژی میشود بلکه آلودگی هم ایجاد نخواهد کرد.
در این گزارش آمده است که در تولید خود آمونیاک از گاز CO2 که یک ماده ضروری است، استفاده میشود اما با استفاده از تکنولوژی این مشکل در زمان مصرف این ماده حل شده است.
در این گزارش آمده است از آنجایی که دو درصد انتشار کربن در هوا از طریق کشتیهای بزرگ ایجاد میشود این یک چالش بزرگی برای مقابله با تغییرات آب و هوایی و کاهش CO2 است و جایگزینی سوخت آمونیاک به جای سوخت های دیزل فعلی این مشکل را برطرف خواهد کرد.
در گزارشی که توسط رویالسوسایتی منتشر شده، ساخت آمونیاک منشأ بزرگی برای کربن به حساب میآید. اما تکنولوژی جدید نشان میدهد که پس از سوزاندن آمونیاک هیچ کربنی ایجاد نخواهد شد.
اما سؤال مهمتر این است که آیا انرژی پاکی که از سوخت آمونیاک ایجاد می شود کافی خواهد بود؟ آنچه که در مورد آمونیاک بسیار مهم است این است که اگر در جای غیرمناسبی استفاده شود یک تهدید جدی به حساب میآید. محصول آمونیاک به عنوان ماده اصلی در صنعت نساجی، انفجارها، سردکنندهها و به عنوان کود شیمیایی در بخش کشاورزی استفاده میشود اما وقتی این محصول به صورت غیرمحتاطانه و به صورت سهلانگاری در مزارع پخش میشود باعث آلودگی هوا و آب خواهد شد و واکنشهای شیمیایی را با دیگر مواد انجام میدهد و باعث ایجاد گازهای گلخانهای میشود.
در گزارش رویال سوسایتی آمده است که کشاورزان باید در استفاده از آمونیاک بسیار احتیاط کنند. همچنین خاطرنشان کرده که در حال حاضر استفاده از آمونیاک در بخش کشاورزی به یک شبکه بزرگ جهانی تبدیل شده و به دلیل کاربرد آن در بخش کشاورزی تجارت بزرگی دارد. مفهوم آن این است که زیرساختهای نگهداری آمونیاک به عنوان سوخت کشتیها وجود دارد به عنوان مثال در آمریکا یک خط لوله هدایت آمونیاک به طول 2 هزار مایل وجود دارد اما سؤال اینجاست که چگونه میتوان از آمونیاک برای سوخت کشتیها استفاده کرد؟ دانشمندانی که در این زمینه کار میکنند امیدوار هستند که این تکنیک تا سال 2024 آماده شود و انتظار دارند که علاقهمندی زیادی در شرکتهای مختلف به این محصول برای استفاده در سوخت به وجود آید.
حتی به رغم اینکه چالشهایی در این زمینه وجود خواهد داشت اما اشتیاق و رغبت برای این محصول بیشتر خواهد بود. آنها میگویند انتظار داریم که نخستین کشتی که با سوخت آمونیاک کار میکند تانکرهایی برای نگهداری آمونیاک خواهند داشت و آنها کارایی آن را به خوبی بلد خواهند بود.
وی افزود: این امیدواری وجود دارد که هزینه و قیمت آمونیاک طوری خواهد بود که جایگزین گاز مایع و گاز طبیعی خواهد شد.
این گزارش نشان میدهد که سوخت آمونیاک قابل مقایسه با سوختهای فعلی هستند و نکته قابل توجه این است که این سوختها جای کمتری را نسبت به سوختهای فعلی خواهد گرفت و جای زیادی را در کشتیها اشغال نخواهد کرد اما یک مشکل هم وجود دارد، سوزاندن آمونیاک باعث انتشار CO2 نخواهد شد اما باعث ایجاد اکسید نیتروژن خواهد شد که از جمله گازهای گلخانهای است و در این گزارش اشاره شده که باید تکنولوژی به حدی پیش رفته باشد که این مشکل را حل کند.
در گزارش رویال سوسایتی آمده است که آمونیاک تنها سوخت بدون کربن است که در تمام طول اقیانوسها قابل دسترس خواهد بود اما هشدار داد که اگر چه آمونیاک در فرایند سوخت کشتی ها باعث انتشار گاز گلخانهای نمیشود اما در ساخت سیمان و فولاد باعث تولید کربن خواهد شد بنابراین باید تلاش کنیم که در این تولیدات کربن آنها را بگیریم.
یک پژوهش آکادمیک با عنوان ابسولوتویرو اعلام کرده که این سؤال مطرح است که آیا صنعت آمونیاک میتواند به حدی توسعه سریع داشته باشد که بتواند در سوخت کشتیها استفاده شود و همزمان نیز کربن تولیدی آنها گرفته شود.
وی ادامه داده است که اگر چه امکان چنین کاری وجود دارد و امکان استفاده از آن برای انرژیهای تجدیدپذیر است اما فرایند تجاریسازی آن اکنون وجود ندارد.
ایمو از بخشهای UN برنامهریزی کرده که تا سال 2050 میزان انتشار گازهای گلخانهای در جهان به نصف برسد.
گروهی از مالکان اصلی کشتیها معتقدند که اعمال تعرفه 2 دلاری برای هر تن سوخت کشتی میتواند به سالمسازی سوخت کشتی و هوا کمک کند. در این میان فعالان محیط زیست نگران هستند که این صنعت نتواند نقش اصلی خود را در کاهش انتشار گازهای گلخانهای ایفا کنند و به طور خلاصه آنها بیشتر روی کاهش تعداد کشتیها تأکید دارند.
تغییرات آب و هوایی تاثیر خود را در همه بخش ها بر جای خواهد گذاشت، فرسایش خاک، جاری شدن سیل، بالا رفتن آب دریاها در بخش کشاورزی مشکلات جدی ایجاد خواهد کرد. گرم شدن کره زمین بر تولید بالقوه بذر کشاورزی اثر منفی می گذارد، طبق اعلام سازمان خواروبار جهانی فائو عملکرد بذر محصولات کشاورزی کاهش خواهد یافت و امنیت غذایی در جهان به چالش بزرگی تبدیل خواهد می شود.
انتهای پیام/