ميزنفت/ دکتر مجمد جواد عاصمی پور مدیرعامل اسبق شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب و شرکت ملی حفاری با حضور در مراسم سالروز تاسیس شرکت ملی حفاری ایران با ارائه پیشنهادی به مدیران صنعت حفاری گفت: با توجه به اهمیت اول دی ماه بهتر است بجای نامگذاری این روز به عنوان سالرو تشکیل شرکت ملی حفاری٬ نام این روز را ملی شدن صنعت حفاری بنامیم تا این روز مهم را محصور در نام یک شرکت ندانیم.
متن سخنرانی وی به شرح زیر است:
اگر اقتصاد مقاومتی بصورت انتراعی و در قالب دکل ها٬متراژ و تجهیزات نگاه شود مانند یک دستاورد بدون هدف است که هیچگونه جوهر و جهان بینی ندارد. باید جوهر یک «حرکت» را درک کرد. اینکه هدف چیست بسیار مهم است وگرنه مانند اوائل انقلاب گفته می شد که چرا باید گندم تولید کنیم وقتی که واردات گندم ارزانتر است.میگفتند چرا باید به خودکفایی گندم برسیم. در نفت هم همینطور بود و عدهای حرف از واردات میزدند٬ با مسئولان جنگ میکردیم که قطعات مستهلک را به صنایع دفاع و سایر صنعتگران بدهند تا با مهندسی معکوس آنها را بومی سازی کنیم ولی همکاری نمیکردند و باور کنید با جنگ و دعوا این راه طی شده است که صنایع عظیم کشتی سازی٬ سکوسازی٬ دکل سازی٬ قطعه سازی و .... به لطف دلارهای نفتی به جایگاه فعلی خود رسیده اند.
باور کنید رسیدن به این نقطه راه ساده ای نبوده است و اگر موفق شدهایم بدلیل توجه به همان «جوهرهای» است که امروزه برخی دوستان از آن دوری میکنند. همانهایی که به چنین جوهره ای اعتقاد ندارند امروز با هزاران عدد و رقم و نمودار٬ استدلال میکنند که ما «هیچی» نیستیم و باید عرصه بازیگردانی و کارگردانی را به شرکتهای خارجی بسپاریم.
اگر قرار بود چنین دیدگاه هایی در نفت چیره میشد در روزهای سخت نه دکلی در کشور میبود و نه تولیدی شکل میگرفت. موفقیت امروزی با همه ضعفهایی که برایش ساخته میشود یا وجود دارد٬ مدیون همام جوهرهای است که با دستور امام خمینی(ره) شکل گرفت. ولی چه میتوان کرد که دگردیسیها بلایی را سر کشور میآورد که جوهره را به دست فراموشی سپرده است.به قدری این دگردیسی ها فاجعه آمیز است که هیچ زیست شناسی نمیتواند آنرا تشریح کند.
از همه مدیران تقاضا میکنم مفهوم اقتصاد مقاومتی را با اعداد و ارقام لبیک نگویند در حالیکه این مفهوم یک اساس و اندیشه است در راستای 3 ارزش جمهوری اسلامی ایران به نامهای استقلال٬ آزادی٬ جمهوری اسلامی. آزاد از همه سلطه های اقتصادی و سیاسی. امروز که در مسکو از شما دعوت میشود تا به مساله سوریه وارد شوید و یا 6 کشور بزرگ دنیا روبروی شما هفتهها می نشیند و با شما مذاکره میکند به دلیل همین سه شعار است لذا این جوهره و ارزش ذاتی نظام را دست کم نگیرید و آنرا تاریخ مصرف گذشته ندانید.
امام خمینی دستور تاسیس شرکت ملی حفاری با 6 دکل شکسته را صادر کردند که نه سازمانی داشت ونه نیروی انسانی و تقریبا هیچ چیز نداشتیم و امروز با وجود بیش از 160 دکل خشکی و دریایی و نیروهای زیده و تجهیزات و قطعه ساز٬ آیا فراموش کرده ایم که چه بودیم و چه شدهایم؟ ما حتی نمیتوانستیم یک قطعه ساده در کشور بسازیم اما امروز سکوهای چند هزار تنی در یاردهای خرمشهر و جنوب ساخته میشود. در همین نکا که چیزی جز برنج و پنبه نداشت بروید ببینید چه دکل نیمه شناوری و جک آپی ساخته شد.
فرمان حضرت امام در محصور یک شرکت نیست بلکه نهادینه کردن یک باور است که امروز آقای شریفیان پس از خروج از ملی حفاری٬ شرکت حفاری تاسیس کردند. شرکت ملی حفاری موتور متحرک بخش خصوصی در این صنعت بوده است و با بکار گیری صدها شرکت خصوصی در بخشهای مختلف خود٬ چنین رنسانی را در صنعت حفاری بوجود آورده است بنابراین حیف است فرمان 58 امام خمینی را فقط در شرکت ملی حفاری بدانیم.
قدر داشتههایمان را بدانیم و طوری برخورد نکنیم که هیچ کشوری با سرمایههای خود نمیکند. ما در این مملکت دانشکده نفت و آموزشگاههای فنی داشتیم ولی امروز در دانشگاه آزاد لنگرود رشته های نفتی تدریس میشود و البته هزار دانشکده دیگر درحالی که نماد بی بدیل آموزش در صنعت نفت٬ دانشگاه صنعت نفت است. بعنوان فردی که 37 سال در صنعت نفت خدمت کردم با تاکید می گویم که هیچ دانشگاهی مانند دانشگاه صنعت نفت نمیتواند نیروی انسانی این صنعت را فراهم کند. کمیسیون انرژی باید این نهادهای آموزشی نفت را احیا کند و بر حفظ آن تاکید کند. چرا باید چیزهایی را براحتی از دست بدهیم که حفظ آن بسیار ساده است؟
متاسفانه برخی مدیران ما هنوز این بدیهیات را باور ندارند و نمیخواهند باور کنند که پیشرفت کردهایم چون دچار دگردیسی و تحولی بنیادین در نگرشهای خود شده اند.
برخی رفقای ما که همه را به محاسن دعوت میکردند امروز «چهار تیغه» میزنند و قطعا تفکراتشان را «هشت تیغه» زده اند. تعدادی از مدیران از جمله یکی از مدیران من در مناطق نفتخیز که بعدها به وزارت رسید روزگاری با خیلیها عکس نمیگرفتند ولی امروز «بدون» آنها عکس نمیگیرند. این یک تغییر ظاهری نیست بلکه یک تغییر جوهری است که به معنای نفوذ است.
نفوذ به معنای خیلی از مفاهیم موجود نیست بلکه نفوذ به این معناست صنعت حفاری را با دهها شرکت حفاری دولتی و خصوصی نبینی و امروز ندای نیاز به شرکت خارجی را سر بدهی. در آبردین وقتی با بی پی کار را شروع کردیم شرکتهای ملی حفاری و شرکت نفت فلات قاره را به آنجا بردیم تا کار بین المللی انجام بدهیم.
چرا یادمان میرود که چه بودیم و چه شدیم؟
اگر میخواستیم مثل ادعایی که این روزها شنیده میشود عمل کنیم مطمئن باشید هیچ جیزی نداشتیم و دستمان در مقابل خارجی همواره دراز بود. امام با 6 دکل فرمان تشکیل ملی حفاری را داد و امروز افرادی که نوچه هم نبودند باز اعلام می کنند ما نیاز به خارجیها داریم.
مدیریت را باید قدر بدانیم بویژه در شرکت ملی حفاری ایران که بسیار مهم است بطوری که با حضور جهادی بسیاری از مدیران در این شرکت٬ ملی حفاری به عنوان پرچمدار صنعت حفاری شناخته میشود و تمام شرکت های خصوصی و شبه دولتی٬ مدیون تلاش شرکت ملی حفاری هستند. حضور آقای بهمنی در این شرکت بعنوان یکی از شاگردان مکتب نفت در سال 1364 بسیار کلیدی و اساسی است لذا محروم نکنیم صنعت حفاری را از حضور ایشان. آقای بهمنی را در واحد شماره 2 اهواز در سال 64 شکار کردم و قائم مقام جنگ و بازسازی معاونت جنگ شدند و تا به امروز در حفاری بوده اند. دوران ایشان در حفاری تاریخی است ولی کسی را پدر و مادر و دایی صنعت حفاری ندانیم؛ پدر صنعت حفاری امام خمینی است و از امروز که مقام معظم رهبری حکم مهمی را صادر کردند نقش اساسی دارند.
امروز صنعت حفاری کشور نیازمند مدیرانی است که جوهره انقلابی گری را داشته باشند زیرا دوران حساسی است و برخی مدیران گول صندلی را نخورده و گل به خودی نزنند.
در پایان هم باید اشاره کنم یک آرزو داشتم که هیچگاه محقق نشد و آن هم این بود که نماد ملی حفاری را در مرکز میدان چهارشیر نصب کنیم لذا از شهرداری اهواز و سایر ارگانها میخواهیم تا با این پیشنهاد موافقت کردند تا از یک نماد ملی رونمایی شود.