دکتر برکشلی در گفت‌وگو با ميز نفت تشریح کرد:
همه به توافق احتیاج داشتند؛ هم ما هم آنها
هر سه کشور ایران٬ عربستان و روسیه بسیار به توافق نیاز داشتند و بر اساس همین نیاز به سمت توافق پیش رفتند و اختلافات را کنار گذاشتند. روسیه هم از کاهش 300 هزار بشکه ای خود گفته است که عربستان آنرا مهم خوانده بود.
ميزنفت/ مجموع رایزنی های یک سال اخیر کشورهای عضو اوپک با یکدیگر و میانجی گری روسیه و الجزایر در نهایت منجر به تصمیم رویایی اوپک برای کاهش سقف تولید این سازمان شد. تصمیمی که قیمت نفت را به بالا پرتاب کرد و عوامل زیادی را در خود می دید.
روسیه٬ ایران و عربستان سه ضلع این تصمیم بودند که هر یک خواسته ای داشتند؛ ایران خود را معاف از سهمیه بندی می دانست٬ عربستان خواستار کاهش تولید روسیه بود و روسها نیز به افزایش قیمت می اندیشیدند. مطالباتی که به سادگی امکانپذیر نبود و هر سه کشور زیربار نمی رفتند ولی در نهایت سه خط موازی به نقطه تلاقی رسیدند و اوپک احیا شد ولو با تغییرات.
کرملین و پاستور از نظر سیاسی به یکدیگر نزدیک بودند و در طرف مقابل خود عربستان را می دیدند و ریاض هم نمی خواست زیربار اهداف این دو کشور برود که در منطقه جایی برای نفوذ سعودی ها نگذاشته اند. تحلیل های متفاوتی در این باره وجود دارد از جمله اینکه ایران توانسته است از روسیه استفاده ابزاری کرده و مسکو را بازی دهد. این تحلیل می خواهد بگوید مذاکره تلفنی روحانی با پوتین در این راستا بود. تحلیل دیگر هم می گوید عربستان و روسیه به توافق رسیدند و پوتین از ایران خواسته است در اجلاس اوپک موضعش را با مسکو هماهنگ کند.
اینکه تحلیل ها چه می گویند به کنار، اما دکتر فریدون برکشلی در گفت‌وگو با ميزنفت نظرات خود را این گونه ارائه می دهد: «طی یک سال گذشته وزارت نفت عربستان پالس هایی را به بازار ارسال می کرد که برای توافق اوپکی ها٬ باید غیر اوپکی ها نیز وارد گود شوند. در واقع منظور آنها روسیه بود و به طور غیرمستقیم از ایران می خواستند روسیه را وارد بازی فریز کند که البته این درخواست آنها در حد اعلای سطوح سیاسی میان دو کشور همراه شد زیرا هر سه کشور به توافق نیازمند بودند. با آمدن خالد الفلاح به وزارت نفت عربستان٬ این کشور با وضعیت بد اقتصادی مواجه شد بنابراین حاکمیت سعودی کمی از موضع خود عقب نشست.»
این عضو سابق دبیرخانه اوپک ادامه داد: روسیه هم در وضعیت نامساعد اقتصادی به سر می برد و به این توافق نیاز داشت. الجزایر هم بخوبی نقش میانجی گری را ایفا کرد و برای پایان دادن به اختلاف ایران و عربستان وارد بطن اصلی معادله اوپک شد. از یاد نبریم الجزایر همواره یک میانجی گر خوب بوده است و ایران خاطرات خوبی از این کشور دارد.
وی با اشاره به نقش الجزایر گفت: این کشور هم با وضعیت بد اقتصادی مواجه شده بود و مانند اجلاس سران اوپک در سال 1975 که اوپک را به خوشبختی رساند و پایه ریز توافق ایران و عراق شد٬ این بار هم این نقش را بر عهده گرفت و موفق نیز بود.
مشاور سابق موسسه مطالعات بین المللی انرژی٬ تصریح کرد: هر سه کشور ایران٬ عربستان و روسیه بسیار به توافق نیاز داشتند و بر اساس همین نیاز به سمت توافق پیش رفتند و اختلافات را کنار گذاشتند. روسیه هم از کاهش 300 هزار بشکه ای خود گفته است که عربستان آنرا مهم خوانده بود. توافق چهارشنبه اوپک من را یاد توافق این سازمان در دهه 80 میلادی انداخت٬ جایی که وزرای نفت دو کشور به دلیل شهادت زائران ایرانی در عربستان حتی به یکدیگر نگاه هم نمی کردند ولی در نهایت پای تصمیمی را امضا کردند که کمتر کارشناسی فکر می کرد به توافق برسد.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا روسها به کاهش 300 هزار بشکه ای خود پایبند هستند یا خیر گفت: روسها در جهان نفت به بی وفایی به تعهد خود شهرت دارند و به همین دلیل نمی توان گفت که آنها قطعا تولید خود را کاهش خواهند داد یا خیر ضمن آنکه روسیه گفته است طی ماه های اخیر و به آرامی تولید خود را کاهش می دهد.
رئیس اسبق امور اوپک ایران درباره نقش ترامپ در این توافق گفت: ترامپ نخستین رئیس جمهور جمهوری خواه آمریکاست که سنخیت و رابطه ای با نفت ندارد لذا نمی توان پیش بینی کرد وی چه برنامه ای دارد. از نظر اوپک٬ جمهوری خواهان از دمکرات ها بهتر هستند زیرا شناخت خوبی از نفت دارند ولی درباره ترامپ چنین موضوعی صادق نیست. نمی توان وی را فعلا ارزیابی کرد ولی بطور کلی اوپک با این توافق خود را آماده هر پدیده ای کرده است.
دکتر برکشلی یادآور شد: روسیه شاید مانند عربستان به توافق نیاز داشت زیرا بیش از 50 درصد درآمدهای این کشور از نفت و گاز است؛ آنها با ورود به حوزه همکاری با اوپک و میانجی گری الجزایر٬ یکی از نقش های مهم در کاهش 1.2 میلیون بشکه ای تولید اوپک را بر عهده داشتند. بطور کل مهم ترین خروجی جلسه چهارشنبه اوپک احیای این سازمان بود.
بر اساس گفته های دکتر برکشلی٬ توافق اوپک منبعث از نیاز هر سه کشور به بهبود قیمت نفت بود و هر سه کشور تا حدودی به خواسته های خود دست یافتند. خواسته اصلی عربستان همراهی غیراوپکی ها به‌ویژه روسیه بود که به هدف خود رسید.
روسیه٬ ایران و عربستان سه ضلع این تصمیم بودند که هر یک خواسته ای داشتند؛ ایران خود را معاف از سهمیه بندی می دانست٬ عربستان خواستار کاهش تولید روسیه بود و روسها نیز به افزایش قیمت می اندیشیدند. مطالباتی که به سادگی امکانپذیر نبود و هر سه کشور زیربار نمی رفتند ولی در نهایت سه خط موازی به نقطه تلاقی رسیدند و اوپک احیا شد ولو با تغییرات.
کرملین و پاستور از نظر سیاسی به یکدیگر نزدیک بودند و در طرف مقابل خود عربستان را می دیدند و ریاض هم نمی خواست زیربار اهداف این دو کشور برود که در منطقه جایی برای نفوذ سعودی ها نگذاشته اند. تحلیل های متفاوتی در این باره وجود دارد از جمله اینکه ایران توانسته است از روسیه استفاده ابزاری کرده و مسکو را بازی دهد. این تحلیل می خواهد بگوید مذاکره تلفنی روحانی با پوتین در این راستا بود. تحلیل دیگر هم می گوید عربستان و روسیه به توافق رسیدند و پوتین از ایران خواسته است در اجلاس اوپک موضعش را با مسکو هماهنگ کند.
اینکه تحلیل ها چه می گویند به کنار، اما دکتر فریدون برکشلی در گفت‌وگو با ميزنفت نظرات خود را این گونه ارائه می دهد: «طی یک سال گذشته وزارت نفت عربستان پالس هایی را به بازار ارسال می کرد که برای توافق اوپکی ها٬ باید غیر اوپکی ها نیز وارد گود شوند. در واقع منظور آنها روسیه بود و به طور غیرمستقیم از ایران می خواستند روسیه را وارد بازی فریز کند که البته این درخواست آنها در حد اعلای سطوح سیاسی میان دو کشور همراه شد زیرا هر سه کشور به توافق نیازمند بودند. با آمدن خالد الفلاح به وزارت نفت عربستان٬ این کشور با وضعیت بد اقتصادی مواجه شد بنابراین حاکمیت سعودی کمی از موضع خود عقب نشست.»
این عضو سابق دبیرخانه اوپک ادامه داد: روسیه هم در وضعیت نامساعد اقتصادی به سر می برد و به این توافق نیاز داشت.
روسها در جهان نفت به بی وفایی به تعهد خود شهرت دارند و به همین دلیل نمی توان گفت که آنها قطعا تولید خود را کاهش خواهند داد یا خیر ضمن آنکه روسیه گفته است طی ماه های اخیر و به آرامی تولید خود را کاهش می دهد
وی با اشاره به نقش الجزایر گفت: این کشور هم با وضعیت بد اقتصادی مواجه شده بود و مانند اجلاس سران اوپک در سال 1975 که اوپک را به خوشبختی رساند و پایه ریز توافق ایران و عراق شد٬ این بار هم این نقش را بر عهده گرفت و موفق نیز بود.
مشاور سابق موسسه مطالعات بین المللی انرژی٬ تصریح کرد: هر سه کشور ایران٬ عربستان و روسیه بسیار به توافق نیاز داشتند و بر اساس همین نیاز به سمت توافق پیش رفتند و اختلافات را کنار گذاشتند. روسیه هم از کاهش 300 هزار بشکه ای خود گفته است که عربستان آنرا مهم خوانده بود. توافق چهارشنبه اوپک من را یاد توافق این سازمان در دهه 80 میلادی انداخت٬ جایی که وزرای نفت دو کشور به دلیل شهادت زائران ایرانی در عربستان حتی به یکدیگر نگاه هم نمی کردند ولی در نهایت پای تصمیمی را امضا کردند که کمتر کارشناسی فکر می کرد به توافق برسد.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا روسها به کاهش 300 هزار بشکه ای خود پایبند هستند یا خیر گفت: روسها در جهان نفت به بی وفایی به تعهد خود شهرت دارند و به همین دلیل نمی توان گفت که آنها قطعا تولید خود را کاهش خواهند داد یا خیر ضمن آنکه روسیه گفته است طی ماه های اخیر و به آرامی تولید خود را کاهش می دهد.
رئیس اسبق امور اوپک ایران درباره نقش ترامپ در این توافق گفت: ترامپ نخستین رئیس جمهور جمهوری خواه آمریکاست که سنخیت و رابطه ای با نفت ندارد لذا نمی توان پیش بینی کرد وی چه برنامه ای دارد. از نظر اوپک٬ جمهوری خواهان از دمکرات ها بهتر هستند زیرا شناخت خوبی از نفت دارند ولی درباره ترامپ چنین موضوعی صادق نیست. نمی توان وی را فعلا ارزیابی کرد ولی بطور کلی اوپک با این توافق خود را آماده هر پدیده ای کرده است.
دکتر برکشلی یادآور شد: روسیه شاید مانند عربستان به توافق نیاز داشت زیرا بیش از 50 درصد درآمدهای این کشور از نفت و گاز است؛ آنها با ورود به حوزه همکاری با اوپک و میانجی گری الجزایر٬ یکی از نقش های مهم در کاهش 1.2 میلیون بشکه ای تولید اوپک را بر عهده داشتند. بطور کل مهم ترین خروجی جلسه چهارشنبه اوپک احیای این سازمان بود.
بر اساس گفته های دکتر برکشلی٬ توافق اوپک منبعث از نیاز هر سه کشور به بهبود قیمت نفت بود و هر سه کشور تا حدودی به خواسته های خود دست یافتند. خواسته اصلی عربستان همراهی غیراوپکی ها به‌ویژه روسیه بود که به هدف خود رسید.
شنبه ۱۳ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۰۸:۵۴
کد مطلب: 15841