ارزیابی عدم قطعیت در پیش‌بینی ضریب بازیافت مخازن گازی

به گزارش ميزنفت ، ذخیره هیدروکربوری درجا، درصد بازیافت گاز و همچنین زمان مورد نیاز برای محاسبه ضریب بازیافت مشخصی که تعیین‌کننده بازده اقتصادی تولید از مخان گازی تحت رانش آب است، به بسیاری از فاکتورهای زمین شناسی و مهندسی متکی است که قطعی نبوده و  ریسک و سودآوری مورد انتظار از برنامه‌های توسعه مخازن را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
از این‌رو، کاهش ریسک برنامه‌های اکتشافی و توسعه این مخازن ضروری است تا میزان و نحوه تاثیر هر یک از  موثر بر عملکرد مخازن گازی تحت رانش آب، برای تولید بهینه و اقتصادی بررسی شود.

تکنیک‌های ارزیابی عدم قطعیت، به عنوان راه حل این مشکل، اطلاعات بسیاری را در اختیار سرمایه‌گذاران قرار می‌دهد تا با کمترین ریسک در صنعت نفت سرمایه گذاری کنند. زیرا سرمایه‌گذاران نیاز به برآورد دقیق میزان تغییرات موجود برای کاهش ریسک سرمایه‌گذاری در این صنعت هستند.
مطالعه «ارزیابی عدم قطعیت در پیش‌بینی ضریب بازیافت از مخازن گازی تحت رانش آب» به عنوان یکی از مطالعات انجام شده در این خصوص، نشان می‌دهد که بیشترین تغییر و دگرگونی در تخمین ضریب بازیافت گاز ناشی از فاکتورهای تراوایی مخزن، فشار سرچاهی، تراوایی سفره آب و قطر لوله مغزی است.

بررسی‌ها حاکی از آنست که روش درخت ادراک چندگانه  یکی از چهار تکنیک‌ ارزیابی عدم قطعیت، در تخمین محتمل‌ترین میزان بازیافت گاز نسبت به سه روش دیگر از دقت بسیار بالایی ـ خطای نسبی کمتر از ٣ درصد ـ برخوردار است.


منبع : شانا

يکشنبه ۱۶ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۰۲:۱۷