درباره عهد مربوط به اکتشاف اجباری در قراردادهای نفتی

ميزنفت/ به منظور اطمینان از سرعت و انجام برنامه اکتشاف به صورت کامل،قراردادهای نفتی بین المللی جدید، اغلب یک برنامه اجباری تحت عنوان حداقل تعهدات کاری را در هر میان دوره قراردادی تعریف می شود.

این برنامه به دو صورت به عنوان شرط ضمن عقد تصریح می شود:
1-حداقل میزان هزینه کرد
2-انجام قسمت معینی از کار( مانند تعیین مقدار معینی از کیلومتر یا کیلومتر مربع جهت لرزه نگاری های دو بعدی و یا تعیین تعداد معینی از چاه های اکتشافی که بایستی تا حداقل عمق معینی حفر گردند).

گاهی اوقات حداقل میزان عملکرد شامل هر دو تعهد فوق می گردد یعنی هم شامل حداقل هزینه و هم شامل قستی از عملکرد پیمانکار می شود.یکی از موادی که در قراردادهای نفتی مورد استفاده قرار میگیرد در قراردادهای برزیل مختصرا به صورت زیر می باشد:

«مقداری که بایستی توسط پیمانکار و در رابطه با عملیات اکتشاف هزینه گردد...... مبلغ در طول 6 سال اول......در مجموع نباید کمتر از میزانی باشد که برای هر سال از این 6 سال مقرر شده است.»

الف)2.5 ملیون دلار در طول سال اول قراردادی
ب)4 ملیون دلار در طول سال دوم قراردادی

اگر برنامه کاری به صورت مقدار هزینه ثابت تعیین گردد،شرکت بین المللی نفتی دارای انعطاف بیشتری در تعریف و یا تعیین محدوده قراردادی و تعهدات دیگر مربوط به برنامه اکتشاف است..هرچند زمانی که برنامه کاری محدود به حداقل میزان هزینه شده باشد،مندرجات مربوط به برنامه اکتشاف معین شده ممکن است بوسیله تورم مستهلک شود مگر اینکه میزان مبلغ یاد شده به صورت پله ای رشد کند.

همانطور که در برخی از قراردادهای بین المللی نفتی گنجانده شده است،حداقل میزان هزینه کرد می تواند بوسیله داخل شدن هزینه ی راه اندازی دفاتر محلی و یا هزینه های بالا و بی جهت،مستهلک گردد. از طرف دیگر به علت فقدان اطلاعات کافی از میدان نفتی،تعیین عمقی که بایستی حفر گردد مشکل خواهد بود مگر اینکه شکل زمین شناسی منطقه مورد نظر مشخص شده باشد.یک قراداد بین المللی نفتی اغلب تعهدات اجباری مختلفی را بیان می دارد که شامل مشخص کردن یک هدف،متناسب با چاه می باشد.مانند نمونه قرارداد زیر:

الف)بررسی های لرزه نگاری حداقل 3000 کیلومتر و تفسیر مجدد لرزه نگاری
ب)اکتشاف حداقل دو چاه اکتشافی برای جست و جوی نفت جهت تولید
ج)کامل کردن مطالعات شیمیایی مایعاتی که از چاه های اکتشافی حفر شده به دست می آید، همراه با عمق مناسب برای اطمینان از رسیدن به 500 feet تا رسیدن به شکل معین

متناوبا قراراداد بین المللی نفتی ممکن است شامل حداقل میزان هزینه کرد باشد اما برای تکمیل عملیات اجازه دهد که هزینه ها از آن نیز تجاوز نماید ویا نسبت به حداقل مذکور حساسیت چندانی نداشته باشد.برای مثال:

پیمانکار بایستی حداقل 150 میلیون دلار آمربکا را در سه سال اول دوره اکتشاف سرمایه گذاری کند.با رضایت دولت میزبان حداقل هزینه خواسته شده شامل هرگونه عملیات نفتی خواسته شده از پیمانکار خواهد شد که شامل جابه جابی مته حفاری نیز می شود.

حداقل میزان سرمایه گذاری بایستی شامل هزینه اکتشاف چاه در منطقه قراردادی باشد که بایستی قبل از تاریخ....آغاز شود.با توجه به مواد قراردادی بالا این امر مورد توافق واقع شده است که اگر پیمانکار حداقل دو چاه را در سه سال اول در منطقه قراردادی حفر نمود،این امر مفروض می گردد که پیمانکار تعهد اولیه مربوط به حداقل میزان هزینه کرد را انجام داده است،بدون توجه به میزان واقعی مبلغی که پیمانکار هزینه نموده است.

زمانی که قراداد شامل بیش از یک ناحیه یا بلوک اکتشافی باشد،قرارداد بین المللی نفتی،عملیاتی که بایستی بر روی هر ناحیه یا بلوک انجام شود را بیان خواهد داشت تا بدین طریق ارزیابی پتانسیل وجود نفت در هر یک از بلوک های مزبور،بررسی شود.
تعهدات کاری اجباری بر اساس قراردادهای نفتی مختلف به صورت قابل توجهی متفاوت می باشند.تفاوت مزبور برخاسته از پتانسیل زمین شناسی،ملاحظات اقتصادی،ثبات سیاسی و فاکتورهای مربوط به ریسک می باشد.یک نمونه از مقررات قراردادی موجودنشان دهنده وسعت تعهدات قراردادی است که از حفر یک چاه و هزینه کردن 3 ملیون دلار در دو سال به تعهد حفر 9 چاه و هزینه کردن بیش از 100 ملیون دلار در 6 سال تغییر کرد.

بر اساس یک قرارداد مشارکت در تولید کشور اندونزی که در دهه 1980 مورد استفاده قرار می گرفت،شرکت بین المللی نفتی موافقت نمود که معادل 68 ملیون دلار در طول بازه ی 60 ساله در 6.4 ملیون هکتار در بلوک لوبوک سرمایه گذاری کند.

در قراردادهای بین المللی نفتی که در کشورهای صادر کننده و در زمان قیمت بالای نفت و در زمان سال های اولیه قرن 21 به امضا رسید،تعهد به کار اکتشافی ممکن است از 100 ملیون دلار تجاوز کند.


منبع: کانال حقوق نفت و گاز

چهارشنبه ۱۲ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۱۱:۳۴