اوج تناقض گویی در IPC
منوچهری منهای زنگنه
با وجود چرخش زنگنه در این باره که مشخص نیست دلیلش چیست ولی معاون توسعه شرکت ملی نفت خطی دیگر را به پیش می برد؛ خطی که برخی منابع آنرا خط اصلی می دانند و دلیل چنین اظهاراتی را اشتباهات استراتژیک منوچهری می دانند.
انشقاق و عدم وجود خط مشی مشخص در وزارت نفت برای اجرای قراردادهای جدید نفتی با شرکت های داخلی و خارجی بیش از حد در «چشم» می زند؛ مصاحبه ها و سخنرانی ها مسئولان وزارت نفت در باره IPC با توجه به نزدیک شدن امضای آن – فعلا روی کاغذ- بیشتر شده است که در این میان ساز ناکوک غلامرضا منوچهری بیش از هر زمان دیگری شنیده می شود.
وزیر نفت موضعی خاص را اعلام می کند٬ علی کاردر مدیرعامل شرکت ملی نفت خبری دیگرمی دهد و منوچهری هم بر موردی دیگر که نقض سخنان دو رئیس است تاکید می کند. به عنوان نمونه معاون توسعه شرکت ملی نفت در مصاحبه اخیر خود با خبرگزاری فارس و سخنرانی در کنگره نفت و نیرو به نهایی شدن قرارداد توسعه لایه نفتی پارس جنوبی با شرکت مرسک دانمارک اشاره می کند و برنامه تولید را هم با رقم ۳۰۰ هزار بشکه مشخص می سازد.
پس از این خبر٬ اما مدیرعامل شرکت ملی نفت در گفت و گو با فارس این موضوع را رد می کند. وی می گوید قراردادی با مرسک نهایی نشده است و بجز این شرکت٬ چند شرکت خارجی نیز آمادگی خود را برای حضور در لایه نفتی اعلام کرده اند که در حال بررسی آنها هستیم. در موردی دیگر که روز گذشته «تابلوی» اختلاف نظر را نمایان تر کرد٬ منوچهری رسما اعلام کرد میادین کوچک برای شرکت های ایرانی کنار گذاشته شده است و میادین بزرگ هم برای شرکت های خارجی.
این همان رژیم نوین آپارتایدی بود که این رسانه هفته گذشته به آن پرداخته و آنرا با توجه به مواضع منوچهری پیش بینی کرده بود ولی وزیر نفت با رد این موضوع گفت شرکت های ایرانی نیز می توانند در مناقصه میدان نفتی آزادگان شرکت کنند که احتمالا تا دی ماه طول بکشد. با توجه به اینکه مسئولیت مذاکره و انعقاد قراردادهای جدید نفتی با شخص معاونت توسعه شرکت ملی نفت است چنین اختلاف بزرگی نگرانی ها را بیشتر کرده است که وقتی در لایه های بالای مدیریت وزارت نفت٬ برنامه مشخصی وجود ندارد چطور می توان به استحکام این قراردادها امید داشت؟
منصفانه به مواضع یک سال گذشته وزارت نفت نگاهی بیاندازیم متوجه خواهیم شد که وزیر نفت نسبت به مواضع غیر قابل تغییر گذشته اش از انعطاف بیشتری برخوردار شده است بطوری که پله پله از «برجک» جامع بینی پایین آمد و بطور نسبی با بدیهیات کنار آمد و نقدها را پذیرفت ولو اندک. نمی توان فراموش کرد که این وزارت نفت٬ همان وزارت نفتی است که برای اعطای آزادگان به توتال فرانسه به ترک مناقصه می اندیشید و تقریبا برای هبه کردن این میدان به شرکت فرانسوی روبروی همه ایستاد ولی امروز از مناقصه می گوید و در مرحله بعدی از حضور شرکت های ایرانی در مناقصه آزادگان.
با وجود چرخش زنگنه در این باره که مشخص نیست دلیلش چیست ولی معاون توسعه شرکت ملی نفت خطی دیگر را به پیش می برد؛ خطی که برخی منابع آنرا خط اصلی می دانند و دلیل چنین اظهاراتی را اشتباهات استراتژیک منوچهری می دانند. با توجه به اختلافات شدید میان وی و مدیران و کارشناسان دیگری مانند سید مهدی حسینی٬ نصرالله ابراهیمی و ... همه چیز در وزارت نفت به صورت جزیره ای جریان دارد و سردرگمی شرکت های ایرانی و خارجی در این زمینه جدی است.
کسانی که IPC را پیگیری می کنند هنوز هم نمی دانند برنامه وزارت نفت چیست و چند صدایی در اعلام برنامه های وزارت نفت که بصورت ساعتی تکذیب و اصلاح می شود فضای منحصر به فردی را بوجود آورده است که گویا منویات شخصی بر برنامه محوری ارجحیت دارد. منوچهری در سپهر نفت به عنوان یک مدیر علاقمند به شرکت های خارجی شناسنامه دار است و همین موضوع حسایست ها را بیشتر کرده است بطوری که مواضع و اظهارات وی بر همکاری جدی با شرکت های خارجی است تا شرکت های ایرانی کما اینکه در مصاحبه های تفصیلی براحتی از این علاقه پرده بر می دارد.
بدون تردید معاون توسعه شرکت ملی نفت سخنانی را ابراز می دارد که مورد تایید وزارت نفت است اما شاید وی در اشتباهاتی «رگباری» خط اصلی نفت را نمایان می کند؛ خطی که هشدارهای فراوانی درباره آن داده شده است و گویا با اختلافات داخلی نفت در حال نزدیک شدن به واقعیت است.
رابطه وزیر نفت با منوچهری ویژه است؛ شاید ویژه تر از رابطه زنگنه با سید مهدی حسینی و به همین دلیل شاید وزیر نفت به تذکری جدی به منوچهری بسنده کند ولی آنچه که موجب نگرانی شده است عدم همبستگی وزارت نفت در انعقاد قراردادهای نفتی است.
وزیر نفت روز گذشته اعلام کرد که به شرکت های ایرانی برای حضور در آزادگان چراغ سبز نشان و به آنها نیز مهلت داده است؛ این خبر از دو جهت قابل بررسی است. یا وزارت نفت واقعا قصد دارد شرکت های ایرانی را وارد آزادگان کند و یا قصد دارد با خریدن زمان٬ شرکت های خارجی را برای حضور در آزادگان راهنمایی کند. نماینده تحلیل نخست می تواند وزیر نفت باشد و پیگیر تحلیل دوم می تواند منوچهری را رهبر خود ببینید. شق سوم می تواند این باشد که گاف منوچهری بازی زنگنه را بر هم زده است اما هر چه که هست چنین چرخشی از سوی وزیر نفت برای حضور شرکت های ایرانی در مناقصه٬ جالب است ولی زمان دلیل این موضوع را نشان می دهد. هر چه که شود امید است به از مسیر شفافیت عبور کند.
وزیر نفت موضعی خاص را اعلام می کند٬ علی کاردر مدیرعامل شرکت ملی نفت خبری دیگرمی دهد و منوچهری هم بر موردی دیگر که نقض سخنان دو رئیس است تاکید می کند. به عنوان نمونه معاون توسعه شرکت ملی نفت در مصاحبه اخیر خود با خبرگزاری فارس و سخنرانی در کنگره نفت و نیرو به نهایی شدن قرارداد توسعه لایه نفتی پارس جنوبی با شرکت مرسک دانمارک اشاره می کند و برنامه تولید را هم با رقم ۳۰۰ هزار بشکه مشخص می سازد.
پس از این خبر٬ اما مدیرعامل شرکت ملی نفت در گفت و گو با فارس این موضوع را رد می کند. وی می گوید قراردادی با مرسک نهایی نشده است و بجز این شرکت٬ چند شرکت خارجی نیز آمادگی خود را برای حضور در لایه نفتی اعلام کرده اند که در حال بررسی آنها هستیم. در موردی دیگر که روز گذشته «تابلوی» اختلاف نظر را نمایان تر کرد٬ منوچهری رسما اعلام کرد میادین کوچک برای شرکت های ایرانی کنار گذاشته شده است و میادین بزرگ هم برای شرکت های خارجی.
این همان رژیم نوین آپارتایدی بود که این رسانه هفته گذشته به آن پرداخته و آنرا با توجه به مواضع منوچهری پیش بینی کرده بود ولی وزیر نفت با رد این موضوع گفت شرکت های ایرانی نیز می توانند در مناقصه میدان نفتی آزادگان شرکت کنند که احتمالا تا دی ماه طول بکشد. با توجه به اینکه مسئولیت مذاکره و انعقاد قراردادهای جدید نفتی با شخص معاونت توسعه شرکت ملی نفت است چنین اختلاف بزرگی نگرانی ها را بیشتر کرده است که وقتی در لایه های بالای مدیریت وزارت نفت٬ برنامه مشخصی وجود ندارد چطور می توان به استحکام این قراردادها امید داشت؟
منصفانه به مواضع یک سال گذشته وزارت نفت نگاهی بیاندازیم متوجه خواهیم شد که وزیر نفت نسبت به مواضع غیر قابل تغییر گذشته اش از انعطاف بیشتری برخوردار شده است بطوری که پله پله از «برجک» جامع بینی پایین آمد و بطور نسبی با بدیهیات کنار آمد و نقدها را پذیرفت ولو اندک. نمی توان فراموش کرد که این وزارت نفت٬ همان وزارت نفتی است که برای اعطای آزادگان به توتال فرانسه به ترک مناقصه می اندیشید و تقریبا برای هبه کردن این میدان به شرکت فرانسوی روبروی همه ایستاد ولی امروز از مناقصه می گوید و در مرحله بعدی از حضور شرکت های ایرانی در مناقصه آزادگان.
با وجود چرخش زنگنه در این باره که مشخص نیست دلیلش چیست ولی معاون توسعه شرکت ملی نفت خطی دیگر را به پیش می برد؛ خطی که برخی منابع آنرا خط اصلی می دانند و دلیل چنین اظهاراتی را اشتباهات استراتژیک منوچهری می دانند. با توجه به اختلافات شدید میان وی و مدیران و کارشناسان دیگری مانند سید مهدی حسینی٬ نصرالله ابراهیمی و ... همه چیز در وزارت نفت به صورت جزیره ای جریان دارد و سردرگمی شرکت های ایرانی و خارجی در این زمینه جدی است.
کسانی که IPC را پیگیری می کنند هنوز هم نمی دانند برنامه وزارت نفت چیست و چند صدایی در اعلام برنامه های وزارت نفت که بصورت ساعتی تکذیب و اصلاح می شود فضای منحصر به فردی را بوجود آورده است که گویا منویات شخصی بر برنامه محوری ارجحیت دارد. منوچهری در سپهر نفت به عنوان یک مدیر علاقمند به شرکت های خارجی شناسنامه دار است و همین موضوع حسایست ها را بیشتر کرده است بطوری که مواضع و اظهارات وی بر همکاری جدی با شرکت های خارجی است تا شرکت های ایرانی کما اینکه در مصاحبه های تفصیلی براحتی از این علاقه پرده بر می دارد.
بدون تردید معاون توسعه شرکت ملی نفت سخنانی را ابراز می دارد که مورد تایید وزارت نفت است اما شاید وی در اشتباهاتی «رگباری» خط اصلی نفت را نمایان می کند؛ خطی که هشدارهای فراوانی درباره آن داده شده است و گویا با اختلافات داخلی نفت در حال نزدیک شدن به واقعیت است.
رابطه وزیر نفت با منوچهری ویژه است؛ شاید ویژه تر از رابطه زنگنه با سید مهدی حسینی و به همین دلیل شاید وزیر نفت به تذکری جدی به منوچهری بسنده کند ولی آنچه که موجب نگرانی شده است عدم همبستگی وزارت نفت در انعقاد قراردادهای نفتی است.
وزیر نفت روز گذشته اعلام کرد که به شرکت های ایرانی برای حضور در آزادگان چراغ سبز نشان و به آنها نیز مهلت داده است؛ این خبر از دو جهت قابل بررسی است. یا وزارت نفت واقعا قصد دارد شرکت های ایرانی را وارد آزادگان کند و یا قصد دارد با خریدن زمان٬ شرکت های خارجی را برای حضور در آزادگان راهنمایی کند. نماینده تحلیل نخست می تواند وزیر نفت باشد و پیگیر تحلیل دوم می تواند منوچهری را رهبر خود ببینید. شق سوم می تواند این باشد که گاف منوچهری بازی زنگنه را بر هم زده است اما هر چه که هست چنین چرخشی از سوی وزیر نفت برای حضور شرکت های ایرانی در مناقصه٬ جالب است ولی زمان دلیل این موضوع را نشان می دهد. هر چه که شود امید است به از مسیر شفافیت عبور کند.
دوشنبه ۳ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۰۸:۵۱
کد مطلب: 15302
۳۰
با سلام با این بلاتکلیفی همه سرکاریم.
باسلام یه فکری به حال حوزه مسئولیت فعلی آقای منوچهری بزنید که علیرغم ابلاغیه وزیر نفت درباره عدم جذب نیرو تحت هرشرایطی ! این آقا حدود 30 نفر نیرو تازه کار درقالب قرارداد صبانفت باحقوق های میلیونی با مدیریت آقای شمسایی بازنشسته بعنوان مسئول دفتر جذب کرده که همگی از تاسیسات دریایی مهاجرت کردند ، اینم موردی دیگر از منوچهری منهای زنگنه!!!!