کاتالیزور تاسیسات برای تسدید

ميزنفت/ هفته گذشته بود که مدیران شرکت تسدید و تاسیسات دریایی در یک سفر 4 روزه به مسکو با شرکت شیپارد به توافق رسیدند تا این شرکت روسی 5 دکل دریایی را بسازند ولی در ایران مونتاژ شود.

گرچه مدیرعامل تسدید این قول و قرار را یک «قرارداد»  می نامند اما منابع آگاه آن را در حد یک تفاهم نامه اعلام کردند. بر اساس اطلاعات بدست آمده این موضوع توسط  رئیس هیئت مدیره تسدید پیگیری شده و حتی موسوی مدیرعامل شرکت تسدید که از افراد نزدیک به غلامرضا منوچهری است دخالت چندانی در ماجرای ساخت 5 دکل نداشته است.

تسدیدی ها و هیئت اعزامی تاسیسات به مسکو در شرایطی روی این پنج دکل مانور دادند که هنوز هم سرانجام پنج دکلی که قرار بود از سوی تسدید ساخته شود مشخص نیست. خرداد 94 قراردادی میان کنسرسیوم رضوی و تسدید در حضور محمدرضا نعمت زاده وزیر صنعت، معدن و تجارت منعقد شد. رسانه ها همان روز گزارش دادند: «طرح ساخت این دکل های ٣٥٠ فوتی به ارزش یک میلیارد و ١٠٠ میلیون دلار در یارد خرمشهر اجرا خواهد شد و بومی سازی ساخت دکل نخست ٥٨ درصد است که تا دکل پنجم به ٨٤ درصد خواهد رسید.»

مهم ترین حاشیه روزی که این قرارداد امضا شد، غیبت غلامرضا منوجهری مدیرعامل شرکت مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی بود. این شرکت از سهامداران تسدید است و قرار بود کارهای ساخت این دکل ها با استفاده از امکانات تاسیسات دریایی انجام شود که هنوز هم سرنوشت آنها در هاله ای از ابهام است.

با این وجود تسدیدی ها سراغ ساخت پنج دکل دیگر رفتند آن هم از نوع روسی و مدیران تاسیسات دریایی نیز در این میان قصد دارند نقش آفرینی کنند. یک منبع آگاه در همین باره به ميزنفت گفت: قرار است تمامی تجهیزات و قطعات دکل ها در روسیه ساخته و به صورت مجزا و تکه تکه به ایران منتقل شود و تسدید آنها را مونتاژ کند ولی نکته مهم اینجاست که این شرکت فاقد امکانات لازم برای انجام چنین کاری است.

وی افزود: این قرارداد در نوع خود بسیار جالب است زیرا مشخص نیست که آیا تسدید بازرس حرفه ای و خبره ای دارد که بتواند بر کار شیپارد نظارت کند یا خیر و آیا شرکت بازرسی که برای اینکار انتخاب شده، از صلاحیت لازم برخوردار است؟ تسدید برای انجام مونتاژ باید امکاناتی یارد٬ تجربه کافی در مهندسی ساخت دکل٬ تجهیزات و شناورهای سنگین و ... را داشته باشد ولی در عمل فاقد چنین امکاناتی است و از قدرت واسطه گری خود استفاده کرده است.

اما نقش تاسیسات دریایی در این باره چیست؟ تاسیسات دریایی دقیقا در زمین تسدید به بازی گرفته شده است و قرار است امکانات نداشته این قرارداد را تامین کند. كارگاه و workshop از تاسيسات دريايي اجاره می شود تا ماژول هاي دكل  سر هم شوند. حالا پرسش اصلی اینجا طرح می شود که چرا شرکت تاسیسات دریایی وارد این گود شده و چه سودی قرار است عاید آن شود. قراردادی پر رمز و راز که هیچ نیازی برای آن دیده نمی شود چگونه به امضا رسید و تاسیسات دریایی عامل اجرایی آن شده است؟

با توجه به اشباع بازار داخل از دکل های حفاری و کاهش شدید قیمت اجاره دکل های دریایی آیا ساخت 5 دکل روسی عاقلانه است؟ تسدید با  این قرارداد قرار است 10 دکل دریایی برای ایران بسازد به ارزش 2.1 میلیارد دلار یعنی هر دکل 210 میلیون دلار ولی مشخص نیست ساخت این دکل ها برای چه بازاری است و چه هدفی را دنبال می کند؟

دوشنبه ۸ شهريور ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۵۲