همه تناقض های سوختی وزارت نفت

ميزنفت / وزیر نفت که در ابتدای امر موافق حفظ کارت سوخت و کارکردهای آن بود، در چرخشی 180 درجه‌ای منکر کارکردهای این سامانه اطلاعاتی ارزشمند شد و بر حذف آن تأکید کرد؛ وی که در اظهاراتی در شهریور و مهرماه 94 بر کارکردهای سامانه هوشمند سوخت و ضرورت حفظ آن تأکید کرده بود، در بهمن‌ماه 94، موضع خود در این خصوص را کاملا ً تغییر داد و از مخالفت خود با حفظ کارت سوخت سخن گفت.

وزیر نفت همچنین در بحث اصلاح بودجه سال  95 تقاضای حذف این طرح مجلس نهم برای حفظ کارت سوخت و عرضه دو نرخی بنزین را به مجلس ارائه داده است.

تقاضای وزیر نفت برای تک نرخی شدن عرضه بنزین در جایگاه‌های سوخت و نابودی کارایی این کارت در حالی از سوی وزیر نفت و مسئولین این وزارت خانه مطرح شده است که تاکنون هیچ راهکار جایگزین برای کنترل مصرف این فراورده نفتی را ارائه نکرده اند. زنگنه با بیان عبارتی نادرست که « برای مردمی که مصرف معقول دارند نوعی آزار است که بگوییم حتما با کارت سوخت بنزین مصرف کنند، چرا که به طور متوسط مردم از ۶۰ لیتر نیز بیشتر مصرف نمی کنند»  تلاش دارد حقیقت کارت سوخت در کنترل مصرف بنزین را از بین ببرد.

زنگنه همچنین یکی از دلائل ارائه این پیشنهاد را بلا استفاده بودن اطلاعات به دست آمده از سامانه هوشمند سوخت می داند و عقیده دارد که در مدت زمان 8 ساله استفاده از کارت سوخت از اطلاعات به دست آمده آن هیچ استفاده ای نشده است. اما سوالی که به وجود خواهد آمد این است که عدم استفاده از اطلاعت با ارزش سامانه هوشمند سوخت در وزارت نفت، به معنی ناکارآمد بودن این سامانه است؟

وزیر نفت در اظهاراتی عجیب نیز اعلام کرده است که « بهتر است یک چیز به شما بگویم، کاری که هیچ کس در دنیا انجام نمی دهد و تنها ما انجام می دهیم را باید به آن شک کنیم و بر عکس کاری که در همه جای دنیا انجام می شود را اگر انجام ندادیم نیز باید به آن شک کنیم. هیچ کس در دنیا از سامانه هوشمند سوخت استفاده نکرده است.»
زنگنه در مصاحبه‌ای دیگر  اعلام کرده است که کارت سوخت هیچ تاثیری در کنترل مصرف سوخت ندارد.

علاوه بر وزیر نفت، مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی و همچنین مدیرعامل شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی، در رابطه با کارت سوخت، اظهارات ضدونقیضی داشته‌اند؛ عباس کاظمی، مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی در شهریورماه 94 گفته بود: «حفظ کارت هوشمند سوخت به دلیل پیش‌بینی آینده مصرف بنزین و برنامه‌ریزی برای آن مفید خواهد بود».

اما وی پس از گذشت حدود 7 ماه در فروردین 95 گفت: «کارت سوخت برای مدیریت مصرف، جلوگیری از قاچاق و تضمین امنیت عرضه بنزین ارائه شد که در زمان خود طرح موفقی بود...به‌تدریج با افزایش تولید بنزین در داخل و بالا رفتن قیمت‌ها، قاچاق این فرآورده نفتی کاهش یافت؛ بنابراین دیگر نیازی به عرضه بنزین با استفاده از کارت سوخت احساس نمی‌شد».

سیدناصر سجادی، مدیرعامل شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی نیز که در خردادماه 94، سامانه هوشمند به قوت خود باقی است، گفته بود: «استفاده از این سامانه به ما کمک می‌کند تا اطلاعات و آمار مربوط به سوخت را در کشور جمع‌آوری و بر اساس آن، برنامه‌ریزی کنیم»، در تیرماه 95 در خصوص این سامانه گفت: «سیاست حفظ سامانه هوشمند سوخت بنزین حرکت زائدی است که جز تحمیل بار مالی بر دولت، تأثیری در جامعه نخواهد داشت».

تلاش زنگنه و مسئولین وزارت نفت برای نابودی کارت سوخت در حالی پیگیری می‌شود که  مسئولان ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز، وزارت کشور، مرکز پژوهش های مجلس و حتی برخی مدیران ارشد وزارت نفت، بر ضرورت استفاده از کارت سوخت در عرضه این فراورده نفتی تاکید داشته‌اند. مرکز پژوهش‌های مجلس نیز در گزارشی اعلام کرده است که منفعت اقتصادی مستقیم و غیرمستقیم ناشی از اجرای این طرح در مدت 8 سال، حدود 100 میلیارد دلار برآورد شده است که 75 میلیارد دلار آن به‌طور مستقیم ناشی از کاهش مصرف و واردات بنزین است.

حال سوالی که مطرح می‌شود این است که حذف کارت سوخت و عدم شفافیت در عرضه آن چه منافعی را به دنبال دارد؟
 

چهارشنبه ۲۰ مرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۴۴