نامه دوم کارکنان صنعت نفت به زنگنه
حق الناس را فراموش کردید؟
امروز دوشنبه مورخ 18 مرداد 95 ، مهلت شش ماهه‌ی کارگروه مربوطه به سر آمده و از آن قانون انگیزه بخش برای کارکنان ، فقط دو بند سختگیرانه‌ی آن که تنها با اجرای بندهای دیگر قابل تحمل بود اجرایی شده است.
ميزنفت/ نامه زیر نامه جمع کثیری از کارکنان صنعت نفت خطاب به وزیر نفت است که در ادامه می آید:
جناب آقای مهندس بیژن زنگنه
وزیر محترم نفت
با عرض سلام و احترام
همانگونه که مستحضر هستید یکی از حقوق قانونی کارکنان صنعت نفت ، دستیابی به کلیه‌ی نامه‌ها و بخشنامه های عمومی تصویب شده و همچنین پیگیری اجرای مفاد مطروحه در آنها می‌باشد و قطع به یقین شما وزیر محترم ، بهتر از همه‌ی ما می‌دانید که قانونی که مصوب مجلس محترم شورای اسلامی باشد ، درست از زمان ابلاغ آن توسط ریاست محترم جمهوری به وزارتخانه‌ی مربوطه ، حکم "حق الناس" را پیدا می‌کند. حق الناسی که حضرت علی (ع) درباره ی آن می‌فرمایند:
« جَعلَ الله سُبحانه حُقوقُ عبادِهِ مُقدّمةً علَی حُقُوقهِ فَمنْ قامَ بِحقُوقُ عبادالله کانَ ذلک مؤدّیاً الی القیامِ بِحقوقِ الله »
«خداوند حقوق بندگانش را مقدم بر حقوق خود قرار داده و کسی که حقوق بندگانش را رعایت کند حقوق الهی را نیز رعایت خواهد کرد»
صرفا جهت یادآوری به محضر شریفتان عارضیم که :
در تاریخ یکم آذر 93 ، "قانون اختیارات وزارت نفت" از سوی ریاست محترم جمهور به این وزارتخانه ابلاغ گردید و 4 آذرماه این ابلاغیه از سوی شما به اطلاع مسئولین ذیصلاح ( آقایان وزیری هامانه و سلحشور) رسید. انتشار این بخشنامه نور امیدی را در دل کارکنان خدوم وزارت نفت ایجاد کرد و این خبر ، دهان به دهان چرخید که بلاخره پس از سالها تحمل مشقات فراوان ، قرار است زحمات نیروی انسانی وزارت نفت دیده شود!
غیورمردان عرصه ی نفت با درک بالای خود از شرایط کشور و امید به درایت و عزم راسخ شما در استیفای حقوق کارکنان ، صبوری پیشه کردند و همچون همیشه‌ی تاریخ صنعت نفت این مرز و بوم ، به مجاهدت های خود در میدان استخراج و تولید و پالایش و فرآورش و عرضه ادامه دادند.در 18/11/94 و چیزی حدود یکسال و اندی بعد از وصول این قانون، نامه ای از سوی شما به آقای وزیری هامانه تقدیم شد که در آن نامه جناب آقای هامانه جهت رسیدگی به چگونگی اجرای این قانون ظرف مدت شش ماه، از سوی شما ماموریت یافتند.
جناب آقای مهندس بیژن زنگنه،
امروز دوشنبه مورخ 18 مرداد 95 ، مهلت شش ماهه‌ی کارگروه مربوطه به سر آمده و از آن قانون انگیزه بخش برای کارکنان ، فقط دو بند سختگیرانه‌ی آن که تنها با اجرای بندهای دیگر قابل تحمل بود اجرایی شده است.
ما در این مدت حدوداً دو ساله، دست به دست هم دادیم و صنعت نفت و به تبع آن کشور عزیزمان را به هدف والای خود ،که همانا بازگرداندن تولید نفت به سقف قبل از تحریم های ناعادلانه و حتی فراتر از آن بود ، رساندیم و بحمدالله طبق تایید ریاست محترم جمهور جناب آقای دکتر روحانی در گفتگوی اخیرشان با مردم،دانستیم که به این مهم دست یافته ایم.
اما دستیابی به این هدف در شرایطی محقق شد که روح یاس و دلمرده‌گی به دلیل عدم اجرای قانون اختیارات وزارت نفت بر پیکره‌ی نیروی انسانی حاکم شده است.
به گواه مدارک و مستندات موجود ، در این مدت از طرق مختلف ، تلاش کردیم که درخواست به حقمان در چارچوبهای تعریف شده‌ی وزارتخانه‌ی تحت امر شما ، به سمع و نظرتان برسد که متاسفانه اراده ای منفی در مقابل این تلاش ما احساس می‌شد.
وزیر محترم
ما همچنان به خدمتگزاری خود در صنعت نفت این مرز و بوم افتخار می‌کنیم و برای رشد و تعالی آن نیز تا پای جان ایستاده ایم وکسانی را هم که در این راه از هیچ کوششی دریغ نمی‌کنند می‌ستاییم و در برابر کسانی که حق الناس را نادیده می‌گیرند ملجاء و پناهگاهی جز خداوند متعال و یاوری جز قانون نداشته و نمی‌شناسیم . صبر و طاقت كاركنان به سر آمده و همگي از وعده هاي بي نتيجه خسته شده اند.اميدواريم اين آخرين مكاتبه ما با شما باشد ، چرا كه ترس از آن داريم مبادا اين بي اعتنايي و بي توجهي شما به نيروي انساني، باعث بي انگيزگي و ... شود.
والسلام علیکم
کارمندان خدوم و غيرمازاد صنعت نفت
جناب آقای مهندس بیژن زنگنه
وزیر محترم نفت
با عرض سلام و احترام
همانگونه که مستحضر هستید یکی از حقوق قانونی کارکنان صنعت نفت ، دستیابی به کلیه‌ی نامه‌ها و بخشنامه های عمومی تصویب شده و همچنین پیگیری اجرای مفاد مطروحه در آنها می‌باشد و قطع به یقین شما وزیر محترم ، بهتر از همه‌ی ما می‌دانید که قانونی که مصوب مجلس محترم شورای اسلامی باشد ، درست از زمان ابلاغ آن توسط ریاست محترم جمهوری به وزارتخانه‌ی مربوطه ، حکم "حق الناس" را پیدا می‌کند. حق الناسی که حضرت علی (ع) درباره ی آن می‌فرمایند:
« جَعلَ الله سُبحانه حُقوقُ عبادِهِ مُقدّمةً علَی حُقُوقهِ فَمنْ قامَ بِحقُوقُ عبادالله کانَ ذلک مؤدّیاً الی القیامِ بِحقوقِ الله »
«خداوند حقوق بندگانش را مقدم بر حقوق خود قرار داده و کسی که حقوق بندگانش را رعایت کند حقوق الهی را نیز رعایت خواهد کرد»
صرفا جهت یادآوری به محضر شریفتان عارضیم که :
در تاریخ یکم آذر 93 ، "قانون اختیارات وزارت نفت" از سوی ریاست محترم جمهور به این وزارتخانه ابلاغ گردید و 4 آذرماه این ابلاغیه از سوی شما به اطلاع مسئولین ذیصلاح ( آقایان وزیری هامانه و سلحشور) رسید. انتشار این بخشنامه نور امیدی را در دل کارکنان خدوم وزارت نفت ایجاد کرد و این خبر ، دهان به دهان چرخید که بلاخره پس از سالها تحمل مشقات فراوان ، قرار است زحمات نیروی انسانی وزارت نفت دیده شود!
غیورمردان عرصه ی نفت با درک بالای خود از شرایط کشور و امید به درایت و عزم راسخ شما در استیفای حقوق کارکنان ، صبوری پیشه کردند و همچون همیشه‌ی تاریخ صنعت نفت این مرز و بوم ، به مجاهدت های خود در میدان استخراج و تولید و پالایش و فرآورش و عرضه ادامه دادند.در 18/11/94 و چیزی حدود یکسال و اندی بعد از وصول این قانون، نامه ای از سوی شما به آقای وزیری هامانه تقدیم شد که در آن نامه جناب آقای هامانه جهت رسیدگی به چگونگی اجرای این قانون ظرف مدت شش ماه، از سوی شما ماموریت یافتند.
جناب آقای مهندس بیژن زنگنه،
امروز دوشنبه مورخ 18 مرداد 95 ، مهلت شش ماهه‌ی کارگروه مربوطه به سر آمده و از آن قانون انگیزه بخش برای کارکنان ، فقط دو بند سختگیرانه‌ی آن که تنها با اجرای بندهای دیگر قابل تحمل بود اجرایی شده است.
ما در این مدت حدوداً دو ساله، دست به دست هم دادیم و صنعت نفت و به تبع آن کشور عزیزمان را به هدف والای خود ،که همانا بازگرداندن تولید نفت به سقف قبل از تحریم های ناعادلانه و حتی فراتر از آن بود ، رساندیم و بحمدالله طبق تایید ریاست محترم جمهور جناب آقای دکتر روحانی در گفتگوی اخیرشان با مردم،دانستیم که به این مهم دست یافته ایم.
اما دستیابی به این هدف در شرایطی محقق شد که روح یاس و دلمرده‌گی به دلیل عدم اجرای قانون اختیارات وزارت نفت بر پیکره‌ی نیروی انسانی حاکم شده است.
به گواه مدارک و مستندات موجود ، در این مدت از طرق مختلف ، تلاش کردیم که درخواست به حقمان در چارچوبهای تعریف شده‌ی وزارتخانه‌ی تحت امر شما ، به سمع و نظرتان برسد که متاسفانه اراده ای منفی در مقابل این تلاش ما احساس می‌شد.
وزیر محترم
ما همچنان به خدمتگزاری خود در صنعت نفت این مرز و بوم افتخار می‌کنیم و برای رشد و تعالی آن نیز تا پای جان ایستاده ایم وکسانی را هم که در این راه از هیچ کوششی دریغ نمی‌کنند می‌ستاییم و در برابر کسانی که حق الناس را نادیده می‌گیرند ملجاء و پناهگاهی جز خداوند متعال و یاوری جز قانون نداشته و نمی‌شناسیم . صبر و طاقت كاركنان به سر آمده و همگي از وعده هاي بي نتيجه خسته شده اند.اميدواريم اين آخرين مكاتبه ما با شما باشد ، چرا كه ترس از آن داريم مبادا اين بي اعتنايي و بي توجهي شما به نيروي انساني، باعث بي انگيزگي و ... شود.
والسلام علیکم
کارمندان خدوم و غيرمازاد صنعت نفت
دوشنبه ۱۸ مرداد ۱۳۹۵ ساعت ۰۹:۵۹
کد مطلب: 14269
شما فکر میکنید با این نامه روح زنگنه بیدار میشه و با وجدان میشه؟ زهی خیال باطل . ایشون کماکان کارهای گذشته خود را با قوت بیشتر ادامه داده و فکر میکنه هم هنر کرده که حق و حقوق کارمندان شریف را برای دولت و به نفع دولت بالا میکشه. این آقای نا محترم فقط به فکر خودشه و فکر خانواده خدوم صنعت نفت نیست. من از خدا مرگش را آرزو میکنم.
آیا وزیر نفت و مدیرانی که پایبند به اصل 44 بودند فقط در راستای منافع خود واگذاری ها را انجام دادند آیا باید تاوان بدهی های میلیاردی دولت به بخش خصوصی را کارکنان رسمی نفت بدهند که جوانی خود را در این راه تباه کرده اند؟
آقای وزیر!
آیا خبر از وضعیت کارکنان بخش واگذار شده و بالاخص کارکنان بخش اقماری که خصوصی شده اند و آنهم در بدترین شرایط آب و هوایی بدون هیچ امکانات و تسهیلاتی خبر دارید ؟
آیا از عواقب کار اقماری خبر دارید چه برسد به این که اقماری باشی و بخش نامه هایی صادر شود که انتقال از خصوصی به دولتی ممنوع!!! و جالب اینکه حتی انتقال به بخش خصوصی هم وجود ندارد چرا که اکثر سازمانهای خصوصی شده از پذیرش کارکنان رسمی امتناع می ورزند همچنان که بنده و دوستانی به این مشکل برخورده ایم.
آیا باید تا آخر عمرمان با این وضع سپری کنیم؟ آیا ما به وزارت تعهد ندادیم که لاقل به مدت 5 سال هر جا شما گفتید خدمت کنیم و اکنون به حال خود رها شدیم؟
آیا این انصاف بود که هیچ ارگانی جهت کاریابی و مشکلات کارکنان واگذار شده و لااقل کارکنان بخش های اقماری ایجاد نشد و جالب اینکه حتی آنها را جز کارکنان دولت هم نمی دانید! ههیات و افسوس از این همه حق الناس.!!
آیا خبر دارید که مدیران بخش های واگذار شده با سیاستهای دیکتاتوری خود به کارکنان بی احترامی و هیچ ارزشی برای نیروی انسانی قائل نیستند؟
آیا می دانید با سیاستهای غلط ؛ مشکلات عدم سود دهی و هزینه ها را به گردن نیروی انسانی می اندازند؟
بد نیست یک سری به جزیره لاوان و عسلویه بیایید تا از نزدیک ببینید.
ببینید که چگونه به این کارکنان زحمت کش اقماری فشار می آید و و حتی با عث سکته و مرگ و میر در بین آنها می شود....
ای کاش می دانستید بعد از خصوصی شدن چه ظلم هایی در حق کارکنان می شود و باید بر اساس سلیقه هی خودخواهانه مدیران؛ کارکنان به هر کجا که دستور داده می شود یا باب میل آنهاست باید خانه خود را از دیار خویش به بهانه ایجاد دفتر ستادی در شهر مورد علاقه و نزدیکی مدیران کوچ دهند.
صحبت زیاد است آقای وزیر به داد ما کارکنان برسید