به گزارش
ميزنفت ، روز گذشته اعلام شده بود که وزیر نفت نیجریه در آستانه نشست ١٦٨ اوپک از ایران خواست برنامه افزایش تولید نفت خام خود پس از لغو تحریمها را برای بهبود قیمتهای جهانی نفت خام به تاخیر بیندازد.
طبق گزارش نشریه پلاتس از لاگوس، امانوئل ایبه کاچیکوو پیش از عزیمت به وین برای شرکت در نشست ١٦٨ سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) در جمع خبرنگاران گفته بود: نیجریه به منظور جلوگیری از افت بیشتر قیمت نفت که بر درآمدهای کشورهای تولیدکننده آثارمنفی می گذارد از اوپک میخواهد تا ایران را از برنامه خود برای افزایش تولید نفت خام پس از لغو تحریمها بازدارد.
وی افزود: نسبت به سطوح کنونی قیمتهای جهانی نفت خام حساسیت ویژهای وجود دارد، چنانچه ایران سال آینده بخواهد بر اساس برآوردها روزانه حدود یک میلیون و ٥٠٠ هزار بشکه نفت خام روانه بازارهای جهانی کند، خطر کاهش بیشتر قیمتهای جهانی نفت خام وجود دارد.من در کنار دیگر وزیران نفت اوپک تلاش میکنیم ببینیم چگونه میتوان بازگشت نفت خام ایران به بازارهای جهانی را به تاخیر انداخت.من با بیژن زنگنه، وزیر نفت ایران صحبت میکنم تا بتوانیم، ثبات را به بازار و قیمتهای جهانی نفت خام بازگردانیم.
اما امروز وزیر نفت ایران واکنش تندی به این سخنان نشان داد و گفت: چنانچه شخصی دلش برای وضع آشفته بازار و قیمت پایین نفت خام میسوزد، باید فشار را بر کشورهایی بیاورد که سهم تولیدی ایران را گرفتهاند؛ نه این که حق مسلم حاکمیت یک کشور را با گفتههایش نادیده گیرد.
بیژن زنگنه پیش از ترک تهران برای شرکت در نشست ١٦٨ سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) در فرودگاه بینالمللی امام خمینی (ره) درباره اظهار نظر وزبر نفت نیجریه، مبنی بر درخواست از ایران برای به تاخیر انداختن افزایش تولید خود پس از لغو تحریمها به منظور بهبود قیمت نفت به شانا گفت این چنین اظهارنظرهای خارج از صلاحیت و جایگاه رئیس کنفرانس است، ضمن این که وضع کنونی و آشفته بازار در شرایط کنونی از افزایش تولیدی ناشی میشود که ایران در آن سهیم نیست و کشورمان وارد بحث نشده است.
وی گفت: مسئولیت آشفتگی بازار نفت خام بر عهده کسانی است که افزون بر جایگزین کردن کاهش تولید نفت خام ایران، خارج از مصوبههای اوپک، افزایش تولید نفت داشتهاند.
وزیر نفت اظهار کرد:چنانچه شخصی دلش برای وضع آشفته بازار و قیمت پایین نفت خام میسوزد، باید فشار را بر کشورهایی بیاورد که سهم تولیدی ایران را گرفتهاند؛ نه این که حق مسلم حاکمیت یک کشور را با گفتههایش نادیده گیرد و پس از آن از کشوری که مورد ستم قرار گرفته است، بخواهد همچنان داوطلبانه محدویتهای ظالمانهای که علیهاش اعمال شده است را ادامه دهد.