کاردر تشریح کرد
توتال خواسته ما را قبول نکرد
قرار بود شرکت ملی نفت و توتال در اینباره بیانیه مشترک بدهند. منتها در دو مورد به تفاهم نرسیدیم. ما بیانیه محکمتری می‌خواستیم. ضمن اینکه در سطح امضاکنندگان هم اشتراک نظر نداشتیم.
به گزارش غصرنفت٬ متن زیر بخشی از گفت و گوی هفته نامه صدا با علی کاردر٬ مدیرعامل شرکت ملی نفت است:
*برای انجام مطالعه فنی یک میدان نفتی، حدود شش ماه زمان لازم است. اگر زمان لازم برای انجام مطالعه را داخل قرارداد می دیدیم، آغاز عملیات توسعه میدان نفتی، شش ماه بعد از آن اتفاق می افتاد. الان قبل از انعقاد قرارداد، زمان لازم برای مطالعات فنی را لحاظ کرده ایم تا اطلاعات به روز میادین و نقشه کلی توسعه آن مشخص شود و بتوانیم تصمیم بهتری بگیریم. در حال حاضر مطالعات فنی میادین نفتی که تفاهمنامه اش را امضا کرده ایم به مرور در حال تحویل به شرکت ملی نفت است. هزینه این مطالعات را هم پیمانکار پرداخت می کند. مثل اینکه ما یک مشاور گرفته ایم که با هزینه خودش مطالعات میادین نفتی را انجام می دهد. بنابراین باید به شما بگویم که از اجرای این روش (امضای تفاهمنامه و بعد قرارداد)، خسته نشده ایم.
*هزینه مطالعه فنی و تهیه MDP برای هر میدان بین 2 تا 5 میلیون دلار متفاوت است.
*یکی از شرکتها تولید روازنۀ 150هزار بشکه ای را از میدان منصوری پیشنهاد کرده و یک شرکت دیگر بر اساس مطالعاتش، تولید از این میدان را 300 هزار بشکه در روز پیش بینی کرده است. این ارقام با هم تفاوت پایه ای دارد.
*مطالعات فنی شرکتهای «پترومینا»ی اندونزی و «لوک اویل» روسیه برای میدان نفتی آب تیمور، شرکتهای «اینپکس» ژاپن و «توتال» فرانسه برای میدان نفتی آزادگان جنوبی و شرکت «وینترشال» آلمان را برای میدان نفتی بندکرخه دریافت کرده ایم. همچنین شرکت «توتال» مطالعه فاز 11 میدان گازی پارس جنوبی را تحویل داده است.
*تمام تلاشمان این است که تا قبل از سال 95 مناقصه توسعه میدان آزادگان جنوبی را برگزار کنیم. اگر موفق نشدیم تا پایان فروردین ماه 96، حتما این کار انجام می شود.
*متن قرارداد و پيوست‌ها فقط برای میدان آزادگان جنوبی است و در اختیار شرکتهای تایید صلاحیت شده ای قرار می گیرد که می توانند این میدان را توسعه دهند. پنج یا شش شرکت خواهند بود.
*نام شرکتهايي که مي توانند در مناقصه ميدان نفتي آزادگان جنوبي شرکت کنند را الان نمی توانم اعلام کنم چون باید از کمیسیون مناقصات مصوبه بگیرد.
*قرارگاه و ستاد اجرایی تاکنون شریک جدی که بتواند لیدر پروژه باشد به ما معرفی نکرده اند. ما به همه اعلام کرده ایم که شرکت ملی نفت خودش می تواند از میدان نفتی آزادگان جنوبی با ضریب بازیافت 6 درصد نفت استخراج کند. این ضریب بازیافت یعنی زدن چاه و استخراج نفت. همین کاری که الان داریم انجام می دهیم. منابع مالی و مدلش را هم داریم. ما می خواهیم شرکتهایی که در مناقصه توسعه میدان آزادگان جنوبی شرکت می کنند حتما EOR و IOR (بهبود تولید و افزایش ضریب بازیافت) داشته باشند و آن را مشخص کنند. اگر شرکتی EOR و IOR خود را مشخص نکند پیشنهاد فنی اش در مناقصه میدان نفتی آزادگان، پذیرفته نمی شود.
*برای میدان نفتی آزادگان جنوبی، ضریب بازیافت بالای 20 درصد می خواهیم.
*اگر تا زمان برگزاری مناقصه، شرکت خارجی درجه اولی را با خود شریک نکرده و معرفی نکنند، حضور شرکتهای ایرانی منتقی خواهد بود.
*روزی که به عنوان مدیرعامل شرکت ملی نفت منصوب شدم گفتم که می خواهم قراردادهای توسعه ای ببندم. چون توسعه میادین نفتی و گازی، امری ناگزیر و اجتناب ناپذیر است. من مدل درآمدهای کشور در بیست سال آینده را می دانم. واقفم که اگر بخواهیم سهم مان را در اوپک حفظ کنیم و به احکام برنامه ششم توسعه کشور عمل کنیم باید به سمت تکنولوژیهای جدید برویم، ضریب بازیافت میادین نفتی و گازی را بالا ببریم و سرمایه جذب کنیم. شرکت ملی نفت با 50 میلیارد دلار بدهی که نمی تواند این سرمایه گذاریها را در حجم برنامه ششم توسعه، انجام دهد.
*آقای منوچهری، به عنوان معاون توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت که مسئول این کار است کاملا هم راستا با اهداف تعیین شده حرکت می کند. من موضوع را می فهمم. به دلیل اینکه آقای منوچهری در ساختار نفت نبوده اند کمی ارتباط گرفتن با واحدهای مختلف برایشان سخت است. الان گفته ام نیروهای واحدهای مختلف اعم از حقوقی، مالی، سرمایه گذاری و... به صورت ماتریسی و مامور به خدمت بروند و در سازمان آقای منوچهری مستقر شوند تا ایشان بتواند وحدت فرمانده ای ایجاد کند. اتفاقا آقای منوچهری اصرار دارند که قراردادها سریعتر آماده شود.
* توتالی ها می گویند قطعا قرارداد را Initiate می کنند. (یعنی اینکه دو طرف قرارداد را قبول کرده اند.) گفته اند قصدشان این است که قرارداد را امضا کنند. آقای استفان میشل. مدیر بخش خاورمیانه و شمال آفریقای شرکت توتال این را گفته‌اند. الان تیم کارشناسی و فنی توتال در ایران است. پیغام داده ایم که از این هفته تیم شان را تمام عیار به تهران بیاورند. مقداری هم متاسفانه مشکل ویزا داشتیم. یکی از مدیران حقوقی شان نتوانست به ایران بیاید. شش روز زمان از دست دادیم. اگر این هفته تیم توتال در ایران بماند می توانیم به Initiate برسیم. (یعنی اینکه دو طرف، قرارداد را قبول کرده اند.) اگر تیم شان در تهران نماند، Initiate کردن قرارداد به بعد از نوروز موکول می شود.
*قرار بود شرکت ملی نفت و توتال در اینباره بیانیه مشترک بدهند. منتها در دو مورد به تفاهم نرسیدیم. ما بیانیه محکمتری می‌خواستیم. ضمن اینکه در سطح امضاکنندگان هم اشتراک نظر نداشتیم. آقای میشل می خواست به همراه من بیانیه را امضا کند. بنده قبول نکردم. گفتم در صورت صدور بیانیه، حتما باید مدیرعامل اجرایی توتال، آقای پاتریک پویانه آن را امضا کند. چون ایشان آن حرفها را زده بود.
* در بیانیه به این اشاره شده بود که مراحل ساخت سکوهای فاز 11 در ایران آماده و اسناد مناقصه و اسناد فنی هم آماده شده است.
* یک ویژگی خوب قراردادهای جدید این است که به محض امضا توسط شرکتهای خارجی، آنها همراه خودشان یک بانک معتبر هم می آورند. چون باید نقل و انتقال پول انجام شود. ما برای این موضوع اصرار داشتیم. آنها هم قبول کردند. توتالی ها می خواهند بانکهای آلمانی را بیاورند.مسئولان توتال این را گفته اند. باید ببینیم چه می شود.
*متوسط صادرات نفت خام ایران در ماه فوریه روزانه 2 میلیون و 298 هزار بشکه بود. اگر به این رقم، صادرات متوسط روزانه بیش از 700 هزار بشکه میعانات گازی را هم بیفزایید به رقم بی سابقه صادرات نفت خام و میعانات گازی بیش از 3 میلیون بشکه در روز می رسید که متوسط صادرات ماه فوریه مان بوده است.
*«شل» دو محموله و شرکت «توتال» هم دو محموله 2 میلیون بشکهای برداشت کرده اند. شرکت «انی» ایتالیا هم یک محموله 2 میلیون بشکه ای خریده است. البته یک محموله دیگر هم دردریای مدیترانه می خواهد که هنوز نتوانسته قراردادش را منعقد کند. مقداری هم نفت به اسپانیا صادر کرده ایم.
*کارکنان عملیاتی و پرسنل مناطق نفت خیز جنوب، فلات قاره و مناطق مرکزی برای افزایش تولید نفت، واقعا کمک و همراهی کردند. در حقیقت عزم ملی به خرج دادند و برای نظام کار کردند. معمولا شرکتهایی که محصول تولید می کنند علاقه دارند تولیدشان را به حداکثر برسانند. البته مقام معظم رهبری در این زمینه خیلی کمک کردند. ایشان مساعدت کردند تا یک وام فوری بگیریم که 850 میلیون دلار آن مصرف شد. این وام کاملا بازپرداخت شد. این وام باعث شد قطعات و تجهیزات لازم را به سرعت تهیه کنیم و مقداری از بدهی پیمانکاران را بدهیم تا کارشان پیش برود. این وام به افزایش تولید نفت کشور خیلی کمک کرد.
* درباره فروش نفت ب میزان 100 هزار بشکه به مسکو باید گفت روسها در هند سرمایه گذاری کرده اند. فکر می کنم این نفت را برای پالایشگاه‌های شرق می خواهند.
*درباره صادرات گاز به پاکستان٬ به خاطر مسایل مالی شان و اینکه بحث فاینانس را مطرح می کنند به نظر نمی رسد صادرات گاز به پاکستان روان پیش رود. ما گاز را تا زاهدان برده ایم و توانایی مان را برای صادرات گاز به پاکستان نشان داده ایم. حالا این پاکستانی ها هستند که باید گاز را بخواهند.
*برای انجام مطالعه فنی یک میدان نفتی، حدود شش ماه زمان لازم است. اگر زمان لازم برای انجام مطالعه را داخل قرارداد می دیدیم، آغاز عملیات توسعه میدان نفتی، شش ماه بعد از آن اتفاق می افتاد. الان قبل از انعقاد قرارداد، زمان لازم برای مطالعات فنی را لحاظ کرده ایم تا اطلاعات به روز میادین و نقشه کلی توسعه آن مشخص شود و بتوانیم تصمیم بهتری بگیریم. در حال حاضر مطالعات فنی میادین نفتی که تفاهمنامه اش را امضا کرده ایم به مرور در حال تحویل به شرکت ملی نفت است. هزینه این مطالعات را هم پیمانکار پرداخت می کند. مثل اینکه ما یک مشاور گرفته ایم که با هزینه خودش مطالعات میادین نفتی را انجام می دهد. بنابراین باید به شما بگویم که از اجرای این روش (امضای تفاهمنامه و بعد قرارداد)، خسته نشده ایم.
*هزینه مطالعه فنی و تهیه MDP برای هر میدان بین 2 تا 5 میلیون دلار متفاوت است.
*یکی از شرکتها تولید روازنۀ 150هزار بشکه ای را از میدان منصوری پیشنهاد کرده و یک شرکت دیگر بر اساس مطالعاتش، تولید از این میدان را 300 هزار بشکه در روز پیش بینی کرده است. این ارقام با هم تفاوت پایه ای دارد.
*مطالعات فنی شرکتهای «پترومینا»ی اندونزی و «لوک اویل» روسیه برای میدان نفتی آب تیمور، شرکتهای «اینپکس» ژاپن و «توتال» فرانسه برای میدان نفتی آزادگان جنوبی و شرکت «وینترشال» آلمان را برای میدان نفتی بندکرخه دریافت کرده ایم. همچنین شرکت «توتال» مطالعه فاز 11 میدان گازی پارس جنوبی را تحویل داده است.
*تمام تلاشمان این است که تا قبل از سال 95 مناقصه توسعه میدان آزادگان جنوبی را برگزار کنیم. اگر موفق نشدیم تا پایان فروردین ماه 96، حتما این کار انجام می شود.
*متن قرارداد و پيوست‌ها فقط برای میدان آزادگان جنوبی است و در اختیار شرکتهای تایید صلاحیت شده ای قرار می گیرد که می توانند این میدان را توسعه دهند. پنج یا شش شرکت خواهند بود.
*نام شرکتهايي که مي توانند در مناقصه ميدان نفتي آزادگان جنوبي شرکت کنند را الان نمی توانم اعلام کنم چون باید از کمیسیون مناقصات مصوبه بگیرد.
*قرارگاه و ستاد اجرایی تاکنون شریک جدی که بتواند لیدر پروژه باشد به ما معرفی نکرده اند. ما به همه اعلام کرده ایم که شرکت ملی نفت خودش می تواند از میدان نفتی آزادگان جنوبی با ضریب بازیافت 6 درصد نفت استخراج کند. این ضریب بازیافت یعنی زدن چاه و استخراج نفت. همین کاری که الان داریم انجام می دهیم. منابع مالی و مدلش را هم داریم. ما می خواهیم شرکتهایی که در مناقصه توسعه میدان آزادگان جنوبی شرکت می کنند حتما EOR و IOR (بهبود تولید و افزایش ضریب بازیافت) داشته باشند و آن را مشخص کنند. اگر شرکتی EOR و IOR خود را مشخص نکند پیشنهاد فنی اش در مناقصه میدان نفتی آزادگان، پذیرفته نمی شود.
*برای میدان نفتی آزادگان جنوبی، ضریب بازیافت بالای 20 درصد می خواهیم.
*اگر تا زمان برگزاری مناقصه، شرکت خارجی درجه اولی را با خود شریک نکرده و معرفی نکنند، حضور شرکتهای ایرانی منتقی خواهد بود.
*روزی که به عنوان مدیرعامل شرکت ملی نفت منصوب شدم گفتم که می خواهم قراردادهای توسعه ای ببندم. چون توسعه میادین نفتی و گازی، امری ناگزیر و اجتناب ناپذیر است. من مدل درآمدهای کشور در بیست سال آینده را می دانم. واقفم که اگر بخواهیم سهم مان را در اوپک حفظ کنیم و به احکام برنامه ششم توسعه کشور عمل کنیم باید به سمت تکنولوژیهای جدید برویم، ضریب بازیافت میادین نفتی و گازی را بالا ببریم و سرمایه جذب کنیم. شرکت ملی نفت با 50 میلیارد دلار بدهی که نمی تواند این سرمایه گذاریها را در حجم برنامه ششم توسعه، انجام دهد.
*آقای منوچهری، به عنوان معاون توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت که مسئول این کار است کاملا هم راستا با اهداف تعیین شده حرکت می کند. من موضوع را می فهمم. به دلیل اینکه آقای منوچهری در ساختار نفت نبوده اند کمی ارتباط گرفتن با واحدهای مختلف برایشان سخت است. الان گفته ام نیروهای واحدهای مختلف اعم از حقوقی، مالی، سرمایه گذاری و... به صورت ماتریسی و مامور به خدمت بروند و در سازمان آقای منوچهری مستقر شوند تا ایشان بتواند وحدت فرمانده ای ایجاد کند. اتفاقا آقای منوچهری اصرار دارند که قراردادها سریعتر آماده شود.
* توتالی ها می گویند قطعا قرارداد را Initiate می کنند. (یعنی اینکه دو طرف قرارداد را قبول کرده اند.) گفته اند قصدشان این است که قرارداد را امضا کنند. آقای استفان میشل. مدیر بخش خاورمیانه و شمال آفریقای شرکت توتال این را گفته‌اند. الان تیم کارشناسی و فنی توتال در ایران است. پیغام داده ایم که از این هفته تیم شان را تمام عیار به تهران بیاورند. مقداری هم متاسفانه مشکل ویزا داشتیم. یکی از مدیران حقوقی شان نتوانست به ایران بیاید. شش روز زمان از دست دادیم. اگر این هفته تیم توتال در ایران بماند می توانیم به Initiate برسیم. (یعنی اینکه دو طرف، قرارداد را قبول کرده اند.) اگر تیم شان در تهران نماند، Initiate کردن قرارداد به بعد از نوروز موکول می شود.
*قرار بود شرکت ملی نفت و توتال در اینباره بیانیه مشترک بدهند. منتها در دو مورد به تفاهم نرسیدیم. ما بیانیه محکمتری می‌خواستیم. ضمن اینکه در سطح امضاکنندگان هم اشتراک نظر نداشتیم. آقای میشل می خواست به همراه من بیانیه را امضا کند. بنده قبول نکردم. گفتم در صورت صدور بیانیه، حتما باید مدیرعامل اجرایی توتال، آقای پاتریک پویانه آن را امضا کند. چون ایشان آن حرفها را زده بود.
* در بیانیه به این اشاره شده بود که مراحل ساخت سکوهای فاز 11 در ایران آماده و اسناد مناقصه و اسناد فنی هم آماده شده است.
* یک ویژگی خوب قراردادهای جدید این است که به محض امضا توسط شرکتهای خارجی، آنها همراه خودشان یک بانک معتبر هم می آورند. چون باید نقل و انتقال پول انجام شود. ما برای این موضوع اصرار داشتیم. آنها هم قبول کردند. توتالی ها می خواهند بانکهای آلمانی را بیاورند.مسئولان توتال این را گفته اند. باید ببینیم چه می شود.
*متوسط صادرات نفت خام ایران در ماه فوریه روزانه 2 میلیون و 298 هزار بشکه بود. اگر به این رقم، صادرات متوسط روزانه بیش از 700 هزار بشکه میعانات گازی را هم بیفزایید به رقم بی سابقه صادرات نفت خام و میعانات گازی بیش از 3 میلیون بشکه در روز می رسید که متوسط صادرات ماه فوریه مان بوده است.
*«شل» دو محموله و شرکت «توتال» هم دو محموله 2 میلیون بشکهای برداشت کرده اند. شرکت «انی» ایتالیا هم یک محموله 2 میلیون بشکه ای خریده است. البته یک محموله دیگر هم دردریای مدیترانه می خواهد که هنوز نتوانسته قراردادش را منعقد کند. مقداری هم نفت به اسپانیا صادر کرده ایم.
*کارکنان عملیاتی و پرسنل مناطق نفت خیز جنوب، فلات قاره و مناطق مرکزی برای افزایش تولید نفت، واقعا کمک و همراهی کردند. در حقیقت عزم ملی به خرج دادند و برای نظام کار کردند. معمولا شرکتهایی که محصول تولید می کنند علاقه دارند تولیدشان را به حداکثر برسانند. البته مقام معظم رهبری در این زمینه خیلی کمک کردند. ایشان مساعدت کردند تا یک وام فوری بگیریم که 850 میلیون دلار آن مصرف شد. این وام کاملا بازپرداخت شد. این وام باعث شد قطعات و تجهیزات لازم را به سرعت تهیه کنیم و مقداری از بدهی پیمانکاران را بدهیم تا کارشان پیش برود. این وام به افزایش تولید نفت کشور خیلی کمک کرد.
* درباره فروش نفت ب میزان 100 هزار بشکه به مسکو باید گفت روسها در هند سرمایه گذاری کرده اند. فکر می کنم این نفت را برای پالایشگاه‌های شرق می خواهند.
*درباره صادرات گاز به پاکستان٬ به خاطر مسایل مالی شان و اینکه بحث فاینانس را مطرح می کنند به نظر نمی رسد صادرات گاز به پاکستان روان پیش رود. ما گاز را تا زاهدان برده ایم و توانایی مان را برای صادرات گاز به پاکستان نشان داده ایم. حالا این پاکستانی ها هستند که باید گاز را بخواهند.
جمعه ۲۷ اسفند ۱۳۹۵ ساعت ۱۲:۴۴
کد مطلب: 17117
