به گزارش«
ميزنفت»، نام فجیره بیش از هر چیز ترمینال بزرگ نفتی این بندر و صادرات گسترده نفت خام شیخ نشین امارات از این ترمینال و دور زدن تنگه هرمز را در اذهان تداعی میکند. بندر فجیره از جمله تاریخیترین شیخ نشین امارات است. این شیخ نشن امارات متحده عربی به صورت سلطنت مشروطه و از سوی شیخ حمد بن محمد الشرقی اداره میشود.
فجیره تنها بندر شیخ نشین امارات متحده عربی است که در حاشیه دریای عمان قرار دارد و همین ویژگی موقعیتی خاصی به این بندر بخشیده است.
وجه تسمیه فجیره به دلیل وجود چشمهها و رودهای کوچک جاری در آن است که مساحتی در حدود یک هزار و 165 کیلومتر مربع دارد و جمعیتی 130 هزار نفری را در خود جای داده است.
فجیره از سمت غرب به شارجه و راس الخیمه و از سمت جنوب به کلبا محدود میشود. در شرق آن ساحل دریای عمام قرار دارد. ساحلی که موقعیتی استراتژیک به این بندر بخشیده است.
فاصله آن با تنگه هرمز موجب شده تا حاکمان شیخ نشین امارات برای دور زدن تنگه هرمز و صادرات نفت خام خود به این بندر نگاه ویژهای داشته باشند. نتجیه این نگاه ویژه در سالهای گذشته سرازیر شدن سیل سرمایههای خارجی برای ساخت ترمینال بزرگ نفتی در این بندر است .
هماکنون شرکتهای بزرگ نفتی همچون اكسون موبیل، شل و توتال در این بندر گرد آمدن تا 75 درصد نفت این شیخ نشین را از این ترمنیال صادر کنند تا نفتکشهای اماراتی مجبور به گذشتن از تنگه هرمز نباشند.
شیخ نشین امارات تلاش دارد تا با احداث خط لولهای از میدان نفتی حبشان در ابوظبی غربیترین نقطه امارات روزانه یک میلیون و 800 هزار بشکه نفت تولیدی ز دو میلیون و 400 هزار بشکه تولید روزانه خود را به بندر فجیره انتقال داده و بدون گذشتن از تنگه هرمز در بازارهای جهانی عرضه کند.
خط لوله حبشان فجیره از چاه نفت حبشان در امارت ابوظبی در شمال امارات متحده عربی شروع میشود و از مسیر راه شنی شهرک سویحان میگذرد و پس طی صدها کیلومتر از فراز سلسله کوههای حجر به مینای فجیره که در بندر شهر فجیره که در کرانهٔ دریای عمان واقع است، میرسد.