مهم‌ترین حوزه نفتی دنیا
از سازند پرمین بیشتر بدانیم
پرمین و شش حوزه نفتی دیگر، عمده رشد تولید نفت آمریکا را در دهه اخیر رقم زدند؛ همان رشدی که باعث شده نفت آمریکا به چین و هند برسد.
میز نفت| براساس گزارش بهره‌وری حفاری اداره اطلاعات انرژی آمریکا، تولید نفت حوزه پرمین در آمریکا، در ماه آوریل حدود 4.1 میلیون بشکه در روز بوده است؛ یعنی بیش از کل پتانسیل تولید نفت ایران. مهم اینکه یک دهه قبل، تولید این حوزه کمتر از 900هزار بشکه در روز بود.
این رشد خارق‌العاده، ناشی از برنامه‌ریزی متمرکز دولتی، برنامه‌های توسعه پنج‌ساله یا هدایت نقدینگی سرگردان توسط صندوق‌ها به سمت چاه‌های نفت نبوده، بلکه در نتیجه محیط کسب‌وکار مبتنی بر رقابت، نقش‌آفرینی مردم و فعالان بخش خصوصی و نظام حقوقی مبتنی بر Rule of Capture بوده که عملاً مالکیت و مدیریت نفت را در بیشتر گستره آمریکا به دست فعالان اقتصادی سپرده است.
تولید گاز این حوزه یک دهه قبل کمتر از پنج میلیارد فوت مکعب در روز بود، یعنی معادل پنج فاز پارس جنوبی. امروز این حوزه روزانه حدود 14 میلیارد فوت مکعب گاز تولید می‌کند. این یعنی راه‌اندازی 9 فاز پارس جنوبی، بدون آنکه خبری از افتتاح آنها بشنویم.
نکته مهم اینکه نفت و گاز موجود در حوزه پرمین عمدتاً از منابع شیل تولید می‌شود، نه از میادین نسبتاً آسان خشکی و دریای ایران. این یعنی برای هر بشکه نفت، فناوری و هزینه به مراتب بیشتری به کار گرفته شده است.
پرمین و شش حوزه نفتی دیگر، عمده رشد تولید نفت آمریکا را در دهه اخیر رقم زدند؛ همان رشدی که باعث شده نفت آمریکا به چین و هند برسد و تولید این کشور امسال از 12 میلیون بشکه در روز و اوایل دهه آینده میلادی از 14 میلیون بشکه در روز عبور کند.
پرمین (Permian) را می‌توان از جهت قدمت، حوزه‌ای شبیه مسجدسلیمان ایران دانست. با این تفاوت که تولید نفت مسجدسلیمان رو به افول رفت، اما در پرمین پس از افول، انقلاب شیل رونقی دوباره را رقم زد. همین باعث شده میدان را Permania لقب دهند، نامی که به دائمی (Permanent) بودن تولید نفت آن اشاره دارد. توضیح بیشتر:
t.me/EconomicsandOil/2417
چرا پرمین مهم‌ترین حوزه نفتی دنیا، یا لااقل یکی از مهم‌ترین‌هاست؟ چون رشد بی‌سابقه‌ای در تولید نفت و گاز را تجربه کرده، پررونق‌ترین حوزه آمریکا (به عنوان یکی از سه تولیدکننده بزرگ نفت جهان) است، مرکز انقلاب شیل محسوب می‌شود و بخش زیادی از آنچه تحت عنوان Lower for Longer و نرمال جدید بازار نفت (قیمت‌های دورقمی برای همیشه) می‌دانیم، به این حوزه مربوط می‌شود.
منبع: کانال اقتصاد و نفت
این رشد خارق‌العاده، ناشی از برنامه‌ریزی متمرکز دولتی، برنامه‌های توسعه پنج‌ساله یا هدایت نقدینگی سرگردان توسط صندوق‌ها به سمت چاه‌های نفت نبوده، بلکه در نتیجه محیط کسب‌وکار مبتنی بر رقابت، نقش‌آفرینی مردم و فعالان بخش خصوصی و نظام حقوقی مبتنی بر Rule of Capture بوده که عملاً مالکیت و مدیریت نفت را در بیشتر گستره آمریکا به دست فعالان اقتصادی سپرده است.
تولید گاز این حوزه یک دهه قبل کمتر از پنج میلیارد فوت مکعب در روز بود، یعنی معادل پنج فاز پارس جنوبی. امروز این حوزه روزانه حدود 14 میلیارد فوت مکعب گاز تولید می‌کند. این یعنی راه‌اندازی 9 فاز پارس جنوبی، بدون آنکه خبری از افتتاح آنها بشنویم.
نکته مهم اینکه نفت و گاز موجود در حوزه پرمین عمدتاً از منابع شیل تولید می‌شود، نه از میادین نسبتاً آسان خشکی و دریای ایران. این یعنی برای هر بشکه نفت، فناوری و هزینه به مراتب بیشتری به کار گرفته شده است.
پرمین و شش حوزه نفتی دیگر، عمده رشد تولید نفت آمریکا را در دهه اخیر رقم زدند؛ همان رشدی که باعث شده نفت آمریکا به چین و هند برسد و تولید این کشور امسال از 12 میلیون بشکه در روز و اوایل دهه آینده میلادی از 14 میلیون بشکه در روز عبور کند.
پرمین (Permian) را می‌توان از جهت قدمت، حوزه‌ای شبیه مسجدسلیمان ایران دانست. با این تفاوت که تولید نفت مسجدسلیمان رو به افول رفت، اما در پرمین پس از افول، انقلاب شیل رونقی دوباره را رقم زد. همین باعث شده میدان را Permania لقب دهند، نامی که به دائمی (Permanent) بودن تولید نفت آن اشاره دارد. توضیح بیشتر:
t.me/EconomicsandOil/2417
چرا پرمین مهم‌ترین حوزه نفتی دنیا، یا لااقل یکی از مهم‌ترین‌هاست؟ چون رشد بی‌سابقه‌ای در تولید نفت و گاز را تجربه کرده، پررونق‌ترین حوزه آمریکا (به عنوان یکی از سه تولیدکننده بزرگ نفت جهان) است، مرکز انقلاب شیل محسوب می‌شود و بخش زیادی از آنچه تحت عنوان Lower for Longer و نرمال جدید بازار نفت (قیمت‌های دورقمی برای همیشه) می‌دانیم، به این حوزه مربوط می‌شود.
منبع: کانال اقتصاد و نفت
دوشنبه ۲۹ مهر ۱۳۹۸ ساعت ۱۴:۰۹
کد مطلب: 25053