به گزارش «
ميزنفت» به نقل از نسیم، بر اساس نموداری که از آمار شرکت بی پی تهیه شده است اوائل انقلاب به دلیل افزایش قیمت ها و تصمیم دولت موقت برای افزایش ندادن سطح تولید، تولید را در سطح یک میلیون و ۴۵۰ هزار بشکه نگه داشت. پس از روی کار آمدن دولت های بعدی و آغاز جنگ تولید نفت به بیش از دو میلیون و ۵۰۰ هزار بشکه افزایش یافت اما به دلیل حمله جنگنده های عراقی به تاسیسات نفتی این رقم پس از دو سال به نزدیک ۲ میلیون بشکه در روز کاهش یافت.
پس از پایان جنگ تحمیلی دولت کارگزاران با شیبی ملایم مقدار تولید را افزایش داد و در پایان کار خود، تولید نفت را در مرز ۳ میلیون و ۸۰۰ هزار بشکه به دولت اصلاحات تحویل داد.
دولت اصلاحات نیز تولید را در مرز ۴ میلیون به عنوان میراث برای دولت های نهم و دهم به یادگار گذاشت. در سال ۸۷ رکورد ظرفیت و تولید نفت شکسته شد؛ سیف الله جشن ساز مدیرعامل وقت شرکت ملی نفت: «ظرفیت تولید نفت خام ایران از رقم بی سابقه ۴ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه در روز گذشت./ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۸۸»
بیشترین ظرفیت و میزان تولید نفت در سال ۱۳۸۷ و ابتدای سال ۱۳۸۸ با رقم چهار میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه به ثبت رسیده است
تزریق گاز و آب به مخزان، احداث واحدهای نمکزدایی، برنامه ریزی دقیق و مبتنی بر اصول صیانتی برای مخازن و همچنین توسعه میدان های نفتی با توان داخلی و با هزینه ای اندک مانند میدان آزادگان نقش مهمی در این رکورد ایفا کرد.
با این موفقیت، تیم جدید نفتی از بیرون نفت وارد شد و تولید را به دست گرفت و مدیران قبلی نیز از کار کنار گذاشته شدند؛عدم آشنایی بسیاری از این مدیران با مبانی تولید و توسعه باعث شد تا روند کاهشی تولید کلید بخورد و واکنش های بسیاری را در پی داشت:« عبدالرضا رحمانی فضلی رئیس وقت دیوان محاسبت کشور : ۱۲۰ هزار بشکه کاهش تولید به کشور تحمیل شده است که به دلیل تولید غیرصیانتی بوده است./۷ مهر ۱۳۹۰»/