ميزنفت/ درحالی که وزیرنفت و البته برخی مدیران وی٬ شرکت های ایرانی را ناتوان عنوان می کنند و مصداق آنرا وضعیت پروژه های پارس جنوبی قلمداد می کنند محمد مشکین فام٬ مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس درباره نقش تحریم ها در پیشرفت پروژه ها به شانا گفته است: ، مطمئن هستم اگر شرایط عادی بود با همان رویهها میتوانستیم پروژهها را اجرا کنیم؛ البته با کمی تاخیر. اما نه با تاخیرهایی که تا امروز روبرو بودیم، به هر حال پروژههای ما تحت تاثیر شرایط بین المللی قرار گرفت.
اینکه مشکین فام برخلاف سایر مدیران صنعت نفت به بخشی از حقایق اشاره کرده است در نوع خود جالب است ولی برای حمایت از وزارت نفت نیز گفته است اگر طی 3 سال گذشته فعالیت های وزارت نفت نبود همین فازها نیز افتتاح نمی شد.
در بخش هایی از این گفت و گو می خوانیم:
*طولانی بودن اجرای پروژهها کاملا شفاف است. خودتان میدانید که پیش از سال ١٣٩٢ صنعت نفت ایران با تحریمهای بین المللی روبرو بود. برای انتقال پول و انتقال کالاها با مشکل روبرو بودیم. سازندگان کالاها مستقیم با ما در ارتباط نبودند، این موضوع، ما و پیمانکاران را با چالش جدی روبرو کرده بود. زمانی که قرارداد توسعه فازها امضا شد ما در شرایط عادی بودیم، اما پس از سال ١٣٨٩ ناگهان با محدودیتها و تحریمهای شدیدی روبرو شدیم و روند اجرای کار از حالت طبیعی خارج شد.
*بازگرداندن پروژههای کلان روی ریل و به شرایط عادی بسیار دشوار است، برای نمونه ما برنامه ریزی کرده بودیم که کاری را در روزی به خصوص انجام دهیم اما به دلیل تحریم و نیامدن کالا و مشکل انتقال پول، موفق به تحقق آن نمی شدیم، مشخص است که کارها عقب میافتد.
* زمانی که درگیر اجرای یک مگاپروژه هستید و همزمان با تحریم بین المللی روبرو میشوید با انواع مشکلات کوچک و بزرگ باید دست و پنجه نرم کنید. ما پیش نیازهای اجرای پروژه را نداشتیم؛ طبیعی است که سرعت کار خیلی کم میشد، اگر مدیریت پویایی هم نداشته باشید بدون شک پروژه با چالش روبرو می شود.
*از طرفی مواد اولیه و کالاها در اجرای پروژه حرف نخست را می زند، وقتی که تجهیزات به پروژه نرسد، نمی توانیم پروژهها را پیش ببریم، وقتی که تجهیزی نصب نشود کارها سلسله وار عقب می افتد.
*در همین مدتی که دائم به ما میگفتند سرعت روند اجرای فعالیتها کند است، نفت و گاز پارس یا باید چشمهایش را روی شرایط تحریم می بست و هر کالایی که با استانداردهای جهانی هم مطابقت نداشت می خرید و در پروژه نصب می کرد یا اینکه کالاهای «باکیفیت» را از مسیرهای طولانیتری تامین میکرد؛ هر چند که این روش تاخیرهایی را هم در زمانبندی اجرای پروژهها ایجاد کند.
*شاید بارها شنیده باشید که تحریمها مشکلات فراوانی در سفارش گذاری کالاها ایجاد کرد؛ به نحوی که گاهی اوقات کالاهایی که خریداری شده بودند در لحظه آخر به دلیل تحریمها وارد آبهای ایران نمیشدند، ما هم باید دوباره سفارش گذاری میکردیم؛ همه اینها، مراحلی طولانی داشت که روی روند اجرای پروژهها تاثیر می گذاشتند.
*در این شرایط، تاحدودی تاخیر پیمانکاران ما طبیعی بود. خوشبختانه با وجود همه سختیهایی که تحریمها برای ما ایجاد کرد، توانستیم پروژههای گازی پارس جنوبی را وارد مدار کنیم و اجازه ندهیم کشور با مشکل کمبود گاز روبرو شود.
* توتال مشاور نیست، بلکه یک شرکت پیمانکاری است و من نمی دانم رسانهها از کجا به این نتیجه رسیدند که توتال در خصوص مشاوره مخزن پارس جنوبی به ما مشاوره می دهد.
*دولت یازدهم در مجموع ١٢ میلیارد دلار به پارس جنوبی تزریق کرده است. سال ٩٢، چهار میلیارد و ٣٦٠ میلیون دلار، سال ٩٣ هم چهار میلیارد و ٢٨٥ میلیون دلار و در سال ٩٤، سه میلیارد دلار و ٣٥٥ میلیون دلار سرمایه گذاری کرده است.
*در مجموع باید حدود ٩٠ میلیارد دلار برای پارس جنوبی در بخش های سرمایه ای، غیرسرمایه ای، عملیات دوران راهاندازی و هزینههای تبعی (شامل بهره بانکی، حق الزحمه و سود اوراق) سرمایه گذاری شود که تاکنون حدود ٦٨ میلیارد دلار از این میزان هزینه شده و مابقی برای تکمیل طرحهای در حال اجرا از جمله فازهای باقیمانده در این میدان مورد نیاز خواهد بود.