۰

یک شهر تمام نفتی در آذربایجان +عکس

در میان دریای خزر، به فاصله ی یک صد کیلومتر از باکو پایتخت آذربایجان، یکی از شگفت انگیز ترین دهکده های دنیا قرار گرفته است. یک شهر کاملا پویا با جمعیت سه هزار نفر که بر روی سکوهای نفتی و جزیزه هایی مصنوعی که با ۳۰۰ کیلومتر پل خر پا به هم متصل شده اند، قرار گرفته است.
Oil Rocks - عصر نفت
Oil Rocks - عصر نفت
به گزارش ميزنفت ، در میان دریای خزر، به فاصله ی یک صد کیلومتر از باکو پایتخت آذربایجان، یکی از شگفت انگیز ترین دهکده های دنیا قرار گرفته است. یک شهر کاملا پویا با جمعیت سه هزار نفر که بر روی سکوهای نفتی و جزیزه هایی مصنوعی که با ۳۰۰ کیلومتر پل خر پا به هم متصل شده اند، قرار گرفته است.

اینجا Neft Daslari یا اویل راکس (Oil Rocks) است که در بزرگترین دریاچه ی دنیا و در فاصله ی شگفت آور ۵۵ کیلومتر از ساحل دریاچه ساخته شده است.

آذربایجان از زمان های دور به خاطر منابع غنی نفت خود مشهور بوده است. شواهدی بر استخراج نفت و در واقع خرید و فروش نفت خام در قرون سوم و چهارم وجود دارد.

اعتبار تاریخی نفت و گاز این منطقه را می توان در دست نوشته های قدیمی فارسی و عربی، همچنین نوشته های جهانگردانی مثل مارکوپلو یافت.

ایرانی ها این سرزمین را “سرزمین آتش” می نامیدند.[شهری بر روی سکو های نفتی]حفاری مدرن منطقه در دهه ی ۱۸۷۰ میلادی و پس از این که روس ها کنترل منطقه را به دست آوردند، شروع شد. تا جنگ جهانی اول تولید چاه های نفت آذربایجان به روزانه ۱۷۵ میلیون بشکه نفت خام یعنی ۷۵ درصد تولید کشور رسیده بود.

بعد از جنگ، هنگام جستجوی نفت در دریای خزر، مهندسین شوروی به یک نفت با کیفیت در عمق ۱۱۰۰ متری بستر دریا برخورد کردند. کمی بعد، اولین سکوی نفتی به دور از ساحل در آن نقطه ساخته شده و اویل راکس به دنیا آمد.

بنیان اولیه شهر از هفت کشتی غرق شده، شامل اولین نفتکش دنیا تشکیل شده بود. طی دهه ها این ساختار اولیه تبدیل به ۲۰۰۰ سکوی حفاری شد که در یک دایره ی ۳۰ کیلومتری پراکنده شده و با شبکه ای از پل های فلزی به طول ۳۰۰ کیلومتر به هم اتصال پیدا کردند.

بر روی این سکوها، بلوک های مسکونی هشت طبقه،  کارخانه ی نوشیدنی، زمین فوتبال، کتابخانه، نانوایی، خشکشویی، سینما، حمام عمومی، باغچه ی سبزیجات و حتی یک پارک ساخته شد. در دوران اوج خود، ۵ هزار کارگر اینجا زندگی می کرده است.

با سقوط شوروی و کشف میادین نفتی دیگر، اینجا کم کم از رونق افتاد. نیروی کار کاهش پیدا کرد و بسیاری از دکل های نفتی متروکه شدند. غفلت و عدم رسیدگی باعث شد تا بسیاری از این سکوها به درون دریا بریزند. بقیه ی سکوها نیز در حال قطعه قطعه شدن هستند.

از ۳۰۰ کیلومتر راه، فقط ۴۵ کیلومتر آن همچنان قابل استفاده است که حتی همین راه ها نیز تعمیر نمی شوند. با این وجود، اینجا برای دولت همچنان یک مکان محرمانه به حساب می آید که مثل دوران شوروی به دقت از آن نگهبانی می شود. افراد خارجی به سختی می توانند به اینجا بیایند، شما حتی نمی توانید در گوگل مپ بر روی این شهر زوم کنید.














 
دوشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۴ ساعت ۰۹:۱۶
کد مطلب: 11941
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *