لس آنجلس تايمز:
روحانی به دنبال مشتری نفت
حسن روحانی رئیس جمهور ایران این هفته به اروپا سفر کرد تا بلکه بتواند مشتریان قدیمی را بازگرداند و داد و ستد جدید ایجاد کند. در روزهای اخیر قراردادهای جدید بین شرکت های اروپایی و ایران به امضاء رسیده است.
روزنامه لس آنجلس تایمز نوشت آیا ایران می تواند به وعده خود برای افزایش تولید نفت عمل کند؟ این روزنامه آمریکایی در تحلیلی به قلم رامین مستقیم و الکساندر زاویس درباره لغو تحریم های ایران و تاثیر آن بر بازار نفت نوشت:
احتمال بازگشت نفت خام ایران به بازارهای جهانی که همین الان مازاد عرضه دارد، فشار بیشتری به قیمت ها وارد کرده است. آژانس بین المللی انرژی پیش بینی کرده است که میزان عرضه در نیمه اول امسال ممکن است 1.5 میلیون بشکه در روز بیش از میزان تقاضا باشد. و اگر تغییری ایجاد نشود، بازار در نفت زیاد غرق می شود.
افزودن به میزان نفت موجود به نفع کشوری که بر درآمدهای نفتی برای احیای اقتصادی فلج شده خود در نتیجه تحریم ها تکیه کرده است، نیست. اما مقامات ایرانی می گویند خیلی نگران قیمت های پایین نیستند بلکه بیشتر نگران باختن بیشترین سهم بازار به عربستان سعودی، روسیه و دیگر تولیدکنندگان عمده هستند.
صادرات نفت خام ایران حدود 1.1 هزار بشکه در روز است. با لغو تحریمها در پی توافق هسته ای، دولت ایران وعده داده است تولید خود را تا 500 هزار بشکه در روز افزایش دهد. اما آیا این کشور قادر خواهد بود قول خود را عملی سازد؟بسیاری از کارشناسان تردید دارند.
اداره اطلاعات انرژی دولت آمریکا پیش بینی می کند که ایران در سال 2016 حدود 300 هزار بشکه و در سال 2017 حدود 500 هزار بشکه دیگر به تولید خود می افزاید. برخی تحلیلگران اهداف جاه طلبانه تر ایران را به ژست سیاسی این کشور نسبت می دهند. ایران بعد از باختن به عربستان رقیب عمده اش در اوپک تلاش می کند در این سازمان اعمال قدرت کند.
دولت ایران همچنین باید به مردم خود اطمینان دهد که منافع اقتصادی توافق تاریخی هسته ای در راه است.
کسی در خصوص ظرفیت های ایران تردید ندارد. جمهوری اسلامی که زمانی دومین تولید کننده اوپک بود، روی ذخایر عظیم گاز نشسته و چهارمین کشور دارنده ذخایر نفت جهان است. ایران قبل از تشدید تحریم ها، سه میلیون و 700 هزار بشکه نفت صادر می کرد. تحلیلگران معتقدند که امکان بازگشت سریع بخشی از این تولید وجود دارد اما برای عملی شدن وعده های دولت، سرمایه گذاری بیشتر نیاز است.
جولیوس واکر مشاور ارشد بخش انرژی در وین می گوید: « از باز شدن میادین نفتی، نوسازی زیرساخت ها، ظرفیت های جدید و استقرار فناوری نوین در میادین صحبت می کنیم که مستلزم زمان است و به سرعت اتفاق نمی افتد.»
حسن روحانی رئیس جمهور ایران این هفته به اروپا سفر کرد تا بلکه بتواند مشتریان قدیمی را بازگرداند و داد و ستد جدید ایجاد کند. در روزهای اخیر قراردادهای جدید بین شرکت های اروپایی و ایران به امضاء رسیده است.
اما ایران با رقابت از سوی عربستان، روسیه و عراق روبروست که نفت به اروپا و آسیا سرازیر کرده اند.
واکر می گوید: «اینکه ایران بتواند بخش اعظم نفت خود را به فروش برساند، به میزان تخفیفی بستگی دارد که می دهد تا دیگر تولید کنندگان را از میدان بیرون کند.» مشوق های دیگری همچون پرداخت قسطی یا سرمایه گذاری در پالایشگاه های خارجی که از نفت ایران استفاده کنند، وجود دارد.
اما بسیاری از شرکت های نفتی خارجی تا زمانی که ابهامات موجود در تجارت با ایران برطرف نشود، دست نگه می دارند. اگرچه تحریم ها لغو شده است، اما شرکت ها نگران محدودیت های باقی مانده هستند. این نگرانی نیز وجود دارد که تحریم ها در صورت تخلف ایران بازگردد.
احتمال بازگشت نفت خام ایران به بازارهای جهانی که همین الان مازاد عرضه دارد، فشار بیشتری به قیمت ها وارد کرده است. آژانس بین المللی انرژی پیش بینی کرده است که میزان عرضه در نیمه اول امسال ممکن است 1.5 میلیون بشکه در روز بیش از میزان تقاضا باشد. و اگر تغییری ایجاد نشود، بازار در نفت زیاد غرق می شود.
افزودن به میزان نفت موجود به نفع کشوری که بر درآمدهای نفتی برای احیای اقتصادی فلج شده خود در نتیجه تحریم ها تکیه کرده است، نیست. اما مقامات ایرانی می گویند خیلی نگران قیمت های پایین نیستند بلکه بیشتر نگران باختن بیشترین سهم بازار به عربستان سعودی، روسیه و دیگر تولیدکنندگان عمده هستند.
صادرات نفت خام ایران حدود 1.1 هزار بشکه در روز است. با لغو تحریمها در پی توافق هسته ای، دولت ایران وعده داده است تولید خود را تا 500 هزار بشکه در روز افزایش دهد. اما آیا این کشور قادر خواهد بود قول خود را عملی سازد؟بسیاری از کارشناسان تردید دارند.
اداره اطلاعات انرژی دولت آمریکا پیش بینی می کند که ایران در سال 2016 حدود 300 هزار بشکه و در سال 2017 حدود 500 هزار بشکه دیگر به تولید خود می افزاید. برخی تحلیلگران اهداف جاه طلبانه تر ایران را به ژست سیاسی این کشور نسبت می دهند. ایران بعد از باختن به عربستان رقیب عمده اش در اوپک تلاش می کند در این سازمان اعمال قدرت کند.
دولت ایران همچنین باید به مردم خود اطمینان دهد که منافع اقتصادی توافق تاریخی هسته ای در راه است.
کسی در خصوص ظرفیت های ایران تردید ندارد. جمهوری اسلامی که زمانی دومین تولید کننده اوپک بود، روی ذخایر عظیم گاز نشسته و چهارمین کشور دارنده ذخایر نفت جهان است. ایران قبل از تشدید تحریم ها، سه میلیون و 700 هزار بشکه نفت صادر می کرد. تحلیلگران معتقدند که امکان بازگشت سریع بخشی از این تولید وجود دارد اما برای عملی شدن وعده های دولت، سرمایه گذاری بیشتر نیاز است.
جولیوس واکر مشاور ارشد بخش انرژی در وین می گوید: « از باز شدن میادین نفتی، نوسازی زیرساخت ها، ظرفیت های جدید و استقرار فناوری نوین در میادین صحبت می کنیم که مستلزم زمان است و به سرعت اتفاق نمی افتد.»
حسن روحانی رئیس جمهور ایران این هفته به اروپا سفر کرد تا بلکه بتواند مشتریان قدیمی را بازگرداند و داد و ستد جدید ایجاد کند. در روزهای اخیر قراردادهای جدید بین شرکت های اروپایی و ایران به امضاء رسیده است.
اما ایران با رقابت از سوی عربستان، روسیه و عراق روبروست که نفت به اروپا و آسیا سرازیر کرده اند.
واکر می گوید: «اینکه ایران بتواند بخش اعظم نفت خود را به فروش برساند، به میزان تخفیفی بستگی دارد که می دهد تا دیگر تولید کنندگان را از میدان بیرون کند.» مشوق های دیگری همچون پرداخت قسطی یا سرمایه گذاری در پالایشگاه های خارجی که از نفت ایران استفاده کنند، وجود دارد.
اما بسیاری از شرکت های نفتی خارجی تا زمانی که ابهامات موجود در تجارت با ایران برطرف نشود، دست نگه می دارند. اگرچه تحریم ها لغو شده است، اما شرکت ها نگران محدودیت های باقی مانده هستند. این نگرانی نیز وجود دارد که تحریم ها در صورت تخلف ایران بازگردد.
جمعه ۹ بهمن ۱۳۹۴ ساعت ۱۳:۴۱
کد مطلب: 11759