تحلیل جالب روزنامه بیلد درباره عربستان
نفت، خرما و تروریست
اما سئوالی که همچنان مطرح است آنکه چرا سعودی ها هنوز هم دوست ما (آلمانی ها) هستند؟ چون پادشاهی سعودی دهها سال است به ما رشوه می دهد. می توان گفت که این عربستان سعودی است که به عنوان بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تقریبا بهای نفت را دیکته می کند
به گزارش ميزنفت ، یولیان رایشِلت، تحلیلگر روزنامه آلمانی «بیلد» در تازه ترین تفسیر خود در این روزنامه نوشت: تصورش را کنید که در یک کافی شاپ نشسته ایم و با یک دوست در حال نوشیدن آب انبه و خوردن چند خرما هستیم و در مورد این و آن از جمله درباره منافع مشترک، دوستان و حتی دشمنان مشترک با هم صحبت می کنیم که ناگاه همین دوست از به قتل رساندن چند انسان با تو سخن می گوید. وقتی وحشت زده از او می پرسیم: آخر چرا؟
همان دوست در حالی که خرمایی دیگر برمی دارد، بدون آنکه تکان محسوسی بخورد در پاسخ می گوید: چون آنها راه حقیقت را ترک کرده بودند و ردپایشان، دنبال کردن شرارت بود. زبانمان قدرت نداشت که حتی در مورد اینکه چطور آنها را به قتل رسانده است با او صحبت کنیم. اما پاسخش آن بود که با اعدام و صلیب کشیدن، آنها را کشته است.
ایکاش ما به دوستی امان پایان می دادیم و با پلیس تماس می گرفتیم تا این «آشنا و خودی وحشی» را بازداشت کند و بعد هم امیدوار باشیم که او دوباره هرگز زندان را ترک نکند.
نویسنده این تحلیل ادامه داد: پس از آنکه متحد وحشتناک ما (یعنی عربستان سعودی) 47 را دقیقا بنا به همان مطالبی که در بالا گفتم، به مرگ (از راه اعدام یا صلیب کشیدن) محکوم کرد، جهان غرب از واشنگتن گرفته تا برلین از بیان کلامی روشن در مورد این اقدام سعودی ها صرفنظر کرد؛ جز آنکه واشنگتن به ابراز نگرانی، بسنده و دولت جمهوری فدرال آلمان نیز (نخست) سکوت اختیار کرد.
مقامات آلمانی حتی تا به امروز نیز هنوز به این نتیجه نرسیده اند که آیا اجازه دارند به رژیمی که دقیق ترین و حساس ترین فناوری های تسلیحاتی آلمان (بطور مثال تانکهای لئوپارد فوق پیشرفته) را در اختیار دارد، این تسلیحات را بفروشند یا خیر؟ گویا اصلا برای سازمان ملل یا اتحادیه اروپا اذیت کننده یا مضحک نیست که عربستان سعودی یکی از اعضای کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل باشد و در این کمیسیون، این کشور هم تعیین کند کدام کارشناسان مستقل می توانند موارد نقض حقوق بشر را در کشورها بررسی کنند؟
گویا جهان غرب این نوشته کامل دعود، روزنامه نویس عرب را فراموش کرده است که این پادشاهی سعودی که بر روحانیت استوار شده است و دقیقا به دنبال آن اسلام کاملا پاک و مطهر و در تلاش برای وضع و گسترش آن و نیز مشروعیت دادن و دفاع از آن است حالا خودش از عناصر دولت اسلامی (داعش) شاهد می آورد و به آنها استناد می کند. او افزود: این دوستان سعودی ما سال هاست دیگر هیچ اختراع و اکتشاف جدیدی که برای توسعه جهان مورد نیاز باشد، نداشته اند. آنها بجز نفت، خرما و ایدئولوژی اسلام تندرو، چیز دیگری را صادر نمی کنند.
آنها همزمان از مکه که مقدس ترین اماکن اسلامی است، حفاظت و حراست می کنند اما به علت ناتوانی توسعه یافته و سیستماتیک که از طریق فساد و پارتی بازی بوجود آمده است در تمامی دستگاههای دولتی اشان حتی در وضعیتی نیستند که صدها هزار زائر را که برای زیارت اماکن مقدسه (به حج) رفته اند، به درستی سازماندهی و مدیریت کنند. بیش از 700 زائر، سپتامبر گذشته در شهر مکه و در فاجعه منا در زیر دست و پا لگدمال شدند و بار دیگر ازدحامی وحشتناک را بوجود آوردند.
تصورش را کنید که 700 گردشگر که به خاطر بازدید از کلیسای پیتر مقدس (سن پیر) یا کلیسای «سیستین» به واتیکان آمده اند، زیر دست و پا له شوند. خلاصه اینکه اگر دره «سیلیکون وَلی» (در سانفرانسیسکوی آمریکا) برای مردم، فناوری و نوآوری آورده، «سلفی وَلی» سعودی ها ترور و پسرفت را به ارمغان آورده است. در سینه پرشده از درآمدهای میلیاردی نفتی سعودی ها افکار و اندیشه های افراطی و جنایت آمیز وجود دارد. کامل دعود، نویسنده عرب زبان در مقاله خود نوشته است: عربستان سعودی همان شبه نظامیان داعش است.
اما سئوالی که همچنان مطرح است آنکه چرا سعودی ها هنوز هم دوست ما (آلمانی ها) هستند؟ چون پادشاهی سعودی دهها سال است به ما رشوه می دهد. می توان گفت که این عربستان سعودی است که به عنوان بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تقریبا بهای نفت را دیکته می کند.
اگر به لحاظ سیاسی برای غرب مهم باشد، عربستان می تواند هزینه های عرضه نفت را در جهان کاهش دهد. (بطور مثال زمانی که بنا باشد روسیه ولادیمیر پوتین که او نیز صادر کننده نفت است به لحاظ اقتصادی تضعیف شود یا آنکه اقتصاد ما بر اثر پایین آمدن بهای تامین انرژی سرعت پیدا کند.) پولی که همه ما در جایگاه های سوخت رسانی کشور خود (بابت سوخت) به عربستان سعودی پرداخت می کنیم، این شیخ ها با کمال میل دوباره در هنر مهندسی غربی اغلب آلمانی، در تسلیحات غربی اغلب آلمانی و در خودروهای غربی اغلب آلمانی و در مستغلات اروپایی در ماربلای اسپانیا، سوئیس، جنوب فرانسه و لندن سرمایه گذاری می کنند.
سعودی ها در ایالت بایرن آلمان از ناحیه «گردشگری پزشکی» برای خود، تمامی کلینیکهای خصوصی (به ویژه جراحی های پلاستیک و قلب)، هتلها و تقریبا نیمی از درآمد کلیه بوتیکهای خیابان «ماکسیمیلیان» شهر مونیخ را تامین اعتبار می کنند. این علتی بر آن است که چرا دولت ایالتی بایرن آلمان به سرعت از وجود پناهجویان اشباع می شود اما برعکس همین دولت هیچ مشکلی با کلیه زنان سعودی و دخترانشان ندارد که به دست همسرانشان و پدرانشان بر اساس ایدئولوژی عصر حجری در وطنشان به حجاب کامل وادار می شوند.
سعودی ها بجای آنکه همچون گذشته پولهای ما را برای خودمان خرج کنند آنرا در صادرات کابوس اسلام گرایی سرمایه گذاری می کنند. آنها انجمن های فرهنگی، مساجد، روزنامه ها، فرستنده های تلویزیونی، وبلاگ نویسان و آنهایی که در سامانه پخش فیلمهای ویدئویی «یو تی یوب» فیلم می گذارند و خلاصه تمامی افرادی که ایدئولوژی مبارزه با «کافران» ی همچون ما را که با جنگنده های تورنادویمان بر فراز خاک سوریه (با تروریستها مبارزه می کنیم) توسعه و ترویج می دهند، تامین اعتبار می کنند.
دیگر خیلی دیر شده است که سیاست غرب، دست آخر دریابد مبارزه علیه ترور و این ایدئولوژی در وهله اول، مبارزه علیه رفتار و آداب هزینه ای و رفاه و آسایش اقتصادی ماست. هر یورو که برای تحقیق و پژوهش در طراحی و ساخت خودروهای برقی هزینه شود و ما را از برتری نفت برهاند در حقیقت هزینه کردن هر یورو برای مقابله با تروریسم و اسلامگرایی است.
برای دنیا هیچ شرایطی بهتر از پایان ميزنفت نیست. زیرا درآمدهای میلیاردی فروش نفت در دستان مجنونان بشدت مذهبی قرار دارد. جرج کلونی (کارگران آمریکایی برنده جایزه اسکار) در فیلم «سیریانا» ی خویش در مورد آنچه قرار است اتفاق بیفتد، پیشگویی می کند. در این فیلم، یک مشاور سرمایه گذاری به یک شیخ نفتی می گوید: آیا می دانید جهان تجارت در مورد شما چه فکر می کند؟ این مشاور خودش پاسخ داد: فکر می کند که شما تا یکصد سال قبل در بیابان چادر می زدید و زندگی می کردید و حتی سرتان را نیز می بریدند اما با گذشت یک سده، حالا دقیقا همه چیز برعکس شده است.
منبع: بیلد
همان دوست در حالی که خرمایی دیگر برمی دارد، بدون آنکه تکان محسوسی بخورد در پاسخ می گوید: چون آنها راه حقیقت را ترک کرده بودند و ردپایشان، دنبال کردن شرارت بود. زبانمان قدرت نداشت که حتی در مورد اینکه چطور آنها را به قتل رسانده است با او صحبت کنیم. اما پاسخش آن بود که با اعدام و صلیب کشیدن، آنها را کشته است.
ایکاش ما به دوستی امان پایان می دادیم و با پلیس تماس می گرفتیم تا این «آشنا و خودی وحشی» را بازداشت کند و بعد هم امیدوار باشیم که او دوباره هرگز زندان را ترک نکند.
نویسنده این تحلیل ادامه داد: پس از آنکه متحد وحشتناک ما (یعنی عربستان سعودی) 47 را دقیقا بنا به همان مطالبی که در بالا گفتم، به مرگ (از راه اعدام یا صلیب کشیدن) محکوم کرد، جهان غرب از واشنگتن گرفته تا برلین از بیان کلامی روشن در مورد این اقدام سعودی ها صرفنظر کرد؛ جز آنکه واشنگتن به ابراز نگرانی، بسنده و دولت جمهوری فدرال آلمان نیز (نخست) سکوت اختیار کرد.
مقامات آلمانی حتی تا به امروز نیز هنوز به این نتیجه نرسیده اند که آیا اجازه دارند به رژیمی که دقیق ترین و حساس ترین فناوری های تسلیحاتی آلمان (بطور مثال تانکهای لئوپارد فوق پیشرفته) را در اختیار دارد، این تسلیحات را بفروشند یا خیر؟ گویا اصلا برای سازمان ملل یا اتحادیه اروپا اذیت کننده یا مضحک نیست که عربستان سعودی یکی از اعضای کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل باشد و در این کمیسیون، این کشور هم تعیین کند کدام کارشناسان مستقل می توانند موارد نقض حقوق بشر را در کشورها بررسی کنند؟
گویا جهان غرب این نوشته کامل دعود، روزنامه نویس عرب را فراموش کرده است که این پادشاهی سعودی که بر روحانیت استوار شده است و دقیقا به دنبال آن اسلام کاملا پاک و مطهر و در تلاش برای وضع و گسترش آن و نیز مشروعیت دادن و دفاع از آن است حالا خودش از عناصر دولت اسلامی (داعش) شاهد می آورد و به آنها استناد می کند. او افزود: این دوستان سعودی ما سال هاست دیگر هیچ اختراع و اکتشاف جدیدی که برای توسعه جهان مورد نیاز باشد، نداشته اند. آنها بجز نفت، خرما و ایدئولوژی اسلام تندرو، چیز دیگری را صادر نمی کنند.
آنها همزمان از مکه که مقدس ترین اماکن اسلامی است، حفاظت و حراست می کنند اما به علت ناتوانی توسعه یافته و سیستماتیک که از طریق فساد و پارتی بازی بوجود آمده است در تمامی دستگاههای دولتی اشان حتی در وضعیتی نیستند که صدها هزار زائر را که برای زیارت اماکن مقدسه (به حج) رفته اند، به درستی سازماندهی و مدیریت کنند. بیش از 700 زائر، سپتامبر گذشته در شهر مکه و در فاجعه منا در زیر دست و پا لگدمال شدند و بار دیگر ازدحامی وحشتناک را بوجود آوردند.
تصورش را کنید که 700 گردشگر که به خاطر بازدید از کلیسای پیتر مقدس (سن پیر) یا کلیسای «سیستین» به واتیکان آمده اند، زیر دست و پا له شوند. خلاصه اینکه اگر دره «سیلیکون وَلی» (در سانفرانسیسکوی آمریکا) برای مردم، فناوری و نوآوری آورده، «سلفی وَلی» سعودی ها ترور و پسرفت را به ارمغان آورده است. در سینه پرشده از درآمدهای میلیاردی نفتی سعودی ها افکار و اندیشه های افراطی و جنایت آمیز وجود دارد. کامل دعود، نویسنده عرب زبان در مقاله خود نوشته است: عربستان سعودی همان شبه نظامیان داعش است.
اما سئوالی که همچنان مطرح است آنکه چرا سعودی ها هنوز هم دوست ما (آلمانی ها) هستند؟ چون پادشاهی سعودی دهها سال است به ما رشوه می دهد. می توان گفت که این عربستان سعودی است که به عنوان بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تقریبا بهای نفت را دیکته می کند.
اگر به لحاظ سیاسی برای غرب مهم باشد، عربستان می تواند هزینه های عرضه نفت را در جهان کاهش دهد. (بطور مثال زمانی که بنا باشد روسیه ولادیمیر پوتین که او نیز صادر کننده نفت است به لحاظ اقتصادی تضعیف شود یا آنکه اقتصاد ما بر اثر پایین آمدن بهای تامین انرژی سرعت پیدا کند.) پولی که همه ما در جایگاه های سوخت رسانی کشور خود (بابت سوخت) به عربستان سعودی پرداخت می کنیم، این شیخ ها با کمال میل دوباره در هنر مهندسی غربی اغلب آلمانی، در تسلیحات غربی اغلب آلمانی و در خودروهای غربی اغلب آلمانی و در مستغلات اروپایی در ماربلای اسپانیا، سوئیس، جنوب فرانسه و لندن سرمایه گذاری می کنند.
سعودی ها در ایالت بایرن آلمان از ناحیه «گردشگری پزشکی» برای خود، تمامی کلینیکهای خصوصی (به ویژه جراحی های پلاستیک و قلب)، هتلها و تقریبا نیمی از درآمد کلیه بوتیکهای خیابان «ماکسیمیلیان» شهر مونیخ را تامین اعتبار می کنند. این علتی بر آن است که چرا دولت ایالتی بایرن آلمان به سرعت از وجود پناهجویان اشباع می شود اما برعکس همین دولت هیچ مشکلی با کلیه زنان سعودی و دخترانشان ندارد که به دست همسرانشان و پدرانشان بر اساس ایدئولوژی عصر حجری در وطنشان به حجاب کامل وادار می شوند.
سعودی ها بجای آنکه همچون گذشته پولهای ما را برای خودمان خرج کنند آنرا در صادرات کابوس اسلام گرایی سرمایه گذاری می کنند. آنها انجمن های فرهنگی، مساجد، روزنامه ها، فرستنده های تلویزیونی، وبلاگ نویسان و آنهایی که در سامانه پخش فیلمهای ویدئویی «یو تی یوب» فیلم می گذارند و خلاصه تمامی افرادی که ایدئولوژی مبارزه با «کافران» ی همچون ما را که با جنگنده های تورنادویمان بر فراز خاک سوریه (با تروریستها مبارزه می کنیم) توسعه و ترویج می دهند، تامین اعتبار می کنند.
دیگر خیلی دیر شده است که سیاست غرب، دست آخر دریابد مبارزه علیه ترور و این ایدئولوژی در وهله اول، مبارزه علیه رفتار و آداب هزینه ای و رفاه و آسایش اقتصادی ماست. هر یورو که برای تحقیق و پژوهش در طراحی و ساخت خودروهای برقی هزینه شود و ما را از برتری نفت برهاند در حقیقت هزینه کردن هر یورو برای مقابله با تروریسم و اسلامگرایی است.
برای دنیا هیچ شرایطی بهتر از پایان ميزنفت نیست. زیرا درآمدهای میلیاردی فروش نفت در دستان مجنونان بشدت مذهبی قرار دارد. جرج کلونی (کارگران آمریکایی برنده جایزه اسکار) در فیلم «سیریانا» ی خویش در مورد آنچه قرار است اتفاق بیفتد، پیشگویی می کند. در این فیلم، یک مشاور سرمایه گذاری به یک شیخ نفتی می گوید: آیا می دانید جهان تجارت در مورد شما چه فکر می کند؟ این مشاور خودش پاسخ داد: فکر می کند که شما تا یکصد سال قبل در بیابان چادر می زدید و زندگی می کردید و حتی سرتان را نیز می بریدند اما با گذشت یک سده، حالا دقیقا همه چیز برعکس شده است.
منبع: بیلد
شنبه ۱۹ دی ۱۳۹۴ ساعت ۰۶:۰۱
کد مطلب: 11351