صندوق سرمایه‌گذاری محدود چیست؟

صندوق سرمایه‌گذاری محدود نوعی صندوق سرمایه‌گذاری مشترک است که تعداد مشخصی از سهام را از طریق یک عرضه عمومی اولیه (IPO) منتشر می‌کند تا سرمایه لازم برای سرمایه‌گذاری‌های اولیه خود را جمع‌آوری کند. پس از آن، سهام این صندوق می‌تواند در بورس خرید و فروش شود، اما سهام جدیدی ایجاد نخواهد شد و پول جدیدی وارد صندوق نمی‌شود.

در مقابل، صندوق‌های با سرمایه متغیر، مانند بیشتر صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF)، به طور مداوم سرمایه‌گذاری‌های جدید را می‌پذیرند.

این صندوق‌ها سهام جدید صادر کرده و سهام خود را بنا به درخواست بازخرید می‌کنند. بسیاری از صندوق‌های اوراق قرضه شهرداری و برخی از صندوق‌های سرمایه‌گذاری جهانی از نوع صندوق‌های سرمایه‌گذاری محدود هستند.

نکات کلیدی

سرمایه اولیه یک صندوق سرمایه‌گذاری محدود از طریق یک عرضه یک‌باره و تعداد محدودی از سهام جمع‌آوری می‌شود.

این سهام می‌تواند در یک بورس عمومی خرید و فروش شود، اما سهام جدیدی نمی‌توان ایجاد کرد.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری محدود معمولاً به‌طور فعال مدیریت می‌شوند، برخلاف صندوق‌های سرمایه‌گذاری شاخص و بسیاری از صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF)، و اغلب بر یک صنعت، بخش یا منطقه خاص تمرکز دارند.

مشابه بسیاری از صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، یک صندوق سرمایه‌گذاری محدود دارای مدیری است که بر پرتفوی نظارت کرده و به‌طور فعال دارایی‌ها را خرید، فروش یا نگهداری می‌کند. مانند سهام و صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF)، قیمت سهام آن در طول روز معاملاتی نوسان دارد.

با این حال، شرکت مادر صندوق سرمایه‌گذاری محدود سهام جدیدی صادر نخواهد کرد و خود صندوق نیز سهام را بازخرید نمی‌کند؛ مگر اینکه صندوق از نوع صندوق بازه‌ای باشد، که نوعی صندوق سرمایه‌گذاری محدود است که امکان بازخرید سهام را فراهم می‌کند.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری محدود و صندوق‌های سرمایه‌گذاری با سرمایه متغیر شباهت‌های زیادی دارند. هر دو درآمد و سود سرمایه را بین سهامداران توزیع می‌کنند. هر دو برای خدمات خود نسبت هزینه سالانه دریافت می‌کنند.

علاوه بر این، شرکت‌هایی که این صندوق‌ها را ارائه می‌دهند باید در کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) ثبت شوند. تفاوت صندوق‌های سرمایه‌گذاری محدود و صندوق‌های با سرمایه متغیر صندوق‌های سرمایه‌گذاری محدود از جهات اساسی با صندوق‌های با سرمایه متغیر تفاوت دارند.

همان‌طور که اشاره شد، یک صندوق سرمایه‌گذاری محدود از طریق یک عرضه یک‌باره و تعداد مشخصی سهام، مقدار معینی سرمایه جمع‌آوری می‌کند. پس از فروش سهام، عرضه بسته می‌شود. اکثر صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) به طور مداوم سرمایه‌های جدید سرمایه‌گذاران را می‌پذیرند، سهام جدید صادر کرده و سهام را از سهامدارانی که مایل به فروش هستند بازخرید می‌کنند.

یک صندوق سرمایه‌گذاری محدود در بورس فهرست می‌شود، جایی که سهام آن مانند سهام عادی در طول روز معاملاتی خرید و فروش می‌شود. صندوق‌های با سرمایه متغیر قیمت سهام خود را فقط یک بار در روز، در پایان روز معاملاتی، بر اساس ارزش خالص دارایی‌های پرتفوی تعیین می‌کنند. قیمت سهام یک صندوق سرمایه‌گذاری محدود بر اساس نیروهای معمول عرضه و تقاضا و تغییرات در ارزش دارایی‌های صندوق نوسان دارد.

مزایا

پرتفوی متنوع
مدیریت حرفه‌ای
قیمت‌گذاری شفاف
پتانسیل برای بازدهی بالاتر
معایب

در معرض نوسانات
نقدشوندگی کمتر نسبت به صندوق‌های با سرمایه متغیر
در دسترس بودن تنها از طریق کارگزاران
امکان تخفیف سنگین در قیمت
صندوق‌های سرمایه‌گذاری محدود و ارزش خالص دارایی (NAV)

یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد صندوق‌های سرمایه‌گذاری محدود، نحوه قیمت‌گذاری آن‌ها است. ارزش خالص دارایی (NAV) صندوق به‌طور منظم بر اساس ارزش دارایی‌های داخل صندوق محاسبه می‌شود. با این حال، قیمتی که سهام صندوق در بورس معامله می‌شود، توسط بازار تعیین می‌شود. این بدان معناست که یک صندوق سرمایه‌گذاری محدود ممکن است با قیمتی بالاتر (Premium) یا پایین‌تر (Discount) از NAV معامله شود.

قیمت بالاتر از NAV نشان می‌دهد که قیمت سهام صندوق بیشتر از ارزش خالص دارایی است، در حالی که قیمت پایین‌تر از NAV نشان‌دهنده عکس این وضعیت است. دلایل متعددی برای این موضوع وجود دارد. ممکن است قیمت بازار صندوق به دلیل تمرکز آن بر بخشی که در حال حاضر مورد علاقه سرمایه‌گذاران است یا به دلیل شهرت خوب مدیر صندوق در میان سرمایه‌گذاران افزایش یابد. در مقابل، سابقه عملکرد ضعیف یا نوسانات ممکن است باعث شود سرمایه‌گذاران نسبت به صندوق محتاط شوند و ارزش سهام آن کاهش یابد.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری محدود سهام خود را از سرمایه‌گذاران بازخرید نمی‌کنند. این بدان معناست که این صندوق‌ها نیازی به حفظ ذخایر نقدی قابل‌توجه ندارند و می‌توانند پول بیشتری برای سرمایه‌گذاری در اختیار داشته باشند. این صندوق‌ها همچنین می‌توانند از اهرم مالی (پول قرض‌گرفته‌شده) برای افزایش بازدهی خود استفاده کنند. در نتیجه، صندوق‌های سرمایه‌گذاری محدود ممکن است بتوانند بازدهی کلی بیشتری نسبت به همتایان صندوق‌های با سرمایه متغیر خود ارائه دهند.

انواع مختلفی از صندوق‌های سرمایه‌گذاری محدود وجود دارد. این صندوق‌ها می‌توانند شامل شرکت‌های توسعه کسب‌وکار (BDC)، صندوق‌های املاک و مستغلات، صندوق‌های کالایی و صندوق‌های اوراق قرضه باشند. بزرگ‌ترین نوع صندوق سرمایه‌گذاری محدود، بر اساس دارایی‌های تحت مدیریت، صندوق‌های اوراق قرضه شهرداری هستند.

این صندوق‌های بزرگ در بدهی‌های دولت‌های ایالتی و محلی و همچنین آژانس‌های دولتی فدرال سرمایه‌گذاری می‌کنند. مدیران این صندوق‌ها اغلب به دنبال تنوع گسترده برای کاهش ریسک هستند، اما ممکن است برای به حداکثر رساندن بازدهی از اهرم مالی نیز استفاده کنند. مدیران همچنین صندوق‌های جهانی، بین‌المللی و بازارهای نوظهور ایجاد می‌کنند که ترکیبی از سهام و ابزارهای درآمد ثابت را شامل می‌شود.

نکته : صندوق‌های جهانی ترکیبی از اوراق بهادار ایالات متحده و بین‌المللی هستند. صندوق‌های بین‌المللی فقط اوراق بهادار غیرآمریکایی را خریداری می‌کنند. صندوق‌های بازارهای نوظهور بر بخش‌ها و مناطق خارجی با رشد سریع و نوسانات بالا تمرکز دارند.

یکی از بزرگ‌ترین صندوق‌های سرمایه‌گذاری محدود، صندوق درآمد سهام جهانی متنوع با مدیریت مالیاتی ایتون‌ونس (EXG) است. این صندوق در سال 2007 تأسیس شد و تا تاریخ ۱۱ دی ۱۴۰۲ دارای خالص دارایی 2.7 میلیارد دلار بود. هدف اصلی سرمایه‌گذاری این صندوق ارائه درآمد و سود جاری است، و هدف ثانویه آن افزایش سرمایه است.

سهام یک صندوق سرمایه‌گذاری محدود در طول روز در بورس معامله می‌شود و قیمت آن که توسط بازار تعیین می‌شود ممکن است با ارزش خالص دارایی (NAV) تفاوت داشته باشد. این موضوع می‌تواند فرصت‌هایی برای کسب سود از ارزش‌های بالاتر یا پایین‌تر فراهم کند.

یک صندوق سرمایه‌گذاری با سرمایه متغیر هر زمان که یک سرمایه‌گذار بخواهد وارد صندوق شود، سهام جدید صادر می‌کند و زمانی که سهام برای فروش موجود باشد، آن‌ها را بازخرید می‌کند. اما صندوق سرمایه‌گذاری محدود فقط یک بار سهام صادر می‌کند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری محدود اغلب از اهرم مالی (پول قرض‌گرفته‌شده) استفاده می‌کنند تا بازدهی سرمایه‌گذاران را افزایش دهند. این امر به معنای پاداش‌های بالقوه بیشتر در دوره‌های خوب و ریسک‌های بالقوه بیشتر در دوره‌های بد است.

یکی از معایب مهم صندوق‌های سرمایه‌گذاری محدود این است که سهام جدید صادر نمی‌شود. بنابراین، برای دسترسی به یک صندوق سرمایه‌گذاری محدود، باید کسی را پیدا کنید که مایل به فروش سهام باشد، آن هم ممکن است با قیمت بالاتر از NAV، یا باید صبر کنید تا سهامی در بازار موجود شود.