۰
۹
خیز مدیران بازنشسته برای تصاحب قدرت در E&Pها

راهبرد مدیرانی که قصد رفتن ندارند

میز نفت: مدیران با استفاده از اقتدار کنونی‌شان، می‌کوشند با مهره‌چینی اشخاص خاص وابسته به خود در مسئولیت‌های ویژه و پرنفوذ، به‌نوعی قدرت اثرگذاری و جای خود پس از بازنشستگی در سازمان‌های متبوع کنونی را به صورت امانی و نیابتی حفظ کنند.
راهبرد مدیرانی که قصد رفتن ندارند
سید حسین هاشمی| به‌زودی عده چشمگیری از معاونان و مدیران در وزارت نفت و شرکت‌های تابعه آن، به جبر قانون، مسندهای خود را ترک می‌کنند. عموم آنان علاقه‌ای ندارند خانه‌نشین شوند و تاکنون از هر روشی برای دور زدن قانون بهره جسته‌اند، اما اکنون که قانونگذار منع بکارگيري بازنشستگان را سفت و سخت گرفته است، همه درهای دور زدن قانون به روی آنان بسته شده است.

اگر تا اوایل امسال، برخی مدیران نفتی، توانسته بودند با ارائه پرونده‌های ایثارگری و... چند گاهی دیگر هم صندلی مدیریت خود را گرم کنند، اما قانون مجلس شورای اسلامی مبنی بر منع بکارگیری بازنشستگان، این دسته از مدیران را هم آچمز کرد، با این حال، هر چه به نیمه پاییز نزدیک‌تر می‌شویم، تکاپوی مدیران برای بکارگیری آخرین سیاست‌ها به‌منظور ماندگار شدن در عرصه اثرگذاری و تصمیم‌سازی در پروژه‌های پول‌ساز صنعت نفت، بیشتر می‌شود.

در راستای همین تکاپوها، مدیران با استفاده از اقتدار کنونی‌شان، می‌کوشند با مهره‌چینی اشخاص خاص وابسته به خود در مسئولیت‌های ویژه و پرنفوذ، به‌نوعی قدرت اثرگذاری و جای خود پس از بازنشستگی در سازمان‌های متبوع کنونی را به صورت امانی و نیابتی حفظ کنند.

این آرایش مهره‌ها و انتصاب‌های خاص، به‌ویژه در لایه‌های میانی انجام می‌شود تا شاید پس از یوم‌الفصل بازنشستگان، کنترل بعضی از صندلی‌ها در واحدهای کلیدی همچون حراست، امور فنی، امور توسعه، امور مالی و مدیریت عامل برخی شرکت‌های کارفرمایی و خدماتی، همچنان در ید قدرت آنان برقرار بماند تا منافع شخصی و گروهی را تأمین کنند.

مدیران منظور نظر این قلم، به موازات این مهره‌چینی‌ها در صفحه شطرنج شرکت‌های پروژه‌دار دولتی، لابی‌گری می‌کنند و با وعده‌بافی و یارکشی از گروه‌های ذی‌نفوذ دولتی، تصدی کرسی‌های مدیریتی شرکت‌های معظم بخش خصوصی و نیمه‌خصوصی فعال در صنعت نفت را خواستارند.

بدیهی است که این مهره‌چینی‌ها در مسئولیت‌های
این آرایش مهره‌ها و انتصاب‌های خاص، به‌ویژه در لایه‌های میانی انجام می‌شود تا شاید پس از یوم‌الفصل بازنشستگان، کنترل بعضی از صندلی‌ها در واحدهای کلیدی همچون حراست، امور فنی، امور توسعه، امور مالی و مدیریت عامل برخی شرکت‌های کارفرمایی و خدماتی، همچنان در ید قدرت آنان برقرار بماند تا منافع شخصی و گروهی را تأمین کنند
مهم شرکت‌های نفتی دولتی، در کنار لابی‌گری برای تصدی مسندهای مدیریتی شرکت‌های نفتی خصوصی و شبه خصوصی، به خوبی مؤید آن است این مدیران بازنشسته که به زودی ناچارند به زور قانون صندلی‌های گرانقدر خود را ترک کنند، در تلاشند تا با تصاحب قدرت در شرکت‌های پیمانکاری، از مهره‌های منتصب خود، در شرکت‌های کارفرمایی، به نفع خود و لابی‌هایشان بهره‌برداری کنند.

هم‌اکنون علی کاردر؛ مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران، حمیدرضا عراقی؛ مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران، محمدمهدی رحمتی؛ معاون برنامه‌ریزی وزارت نفت، حبیب‌الله بیطرف؛ معاون مهندسی و پژوهش و فناوری وزارت نفت، شجاع‌الدین بازرگانی؛ معاون پارلمانی وزیر نفت، ، امیرحسین زمانی‌نیا؛ معاون امور بین‌الملل وزارت نفت، رکن‌الدین جوادی ابهری؛ معاون نظارت بر منابع هیدروکربوری، نصرت رحیمی، رئیس هیئت رئیسه صندوق‌های بازنشستگی، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت، حسین کاظم‌پور اردبیلی؛ نماینده ایران در هیئت عامل اوپک، غلامرضا منوچهری اردستانی؛ معاون امور توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت ایران، سید اصغر هندی؛ عضو هیئت‌مدیره شرکت ملی نفت ایران، بیژن عالیپور؛ مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب، مرضیه شاهدایی؛ قائم‌مقام بیژن زنگنه و چند تن دیگر از مدیران میانی در مجموعه وزارت نفت و شرکت‌های تابعه، در جرگه افراد بازنشسته‌ای قرار دارند که به‌زودی از مسئولیت‌های خود عزل می‌شوند.

از میان همین نامبردگان که در آستانه، عزل اجباری قرار دارند، برخی با استفاده از اقتدار جایگاه کنونی، حکم انتصاب برخي مهره‌هاي مورد وثوق خود را صادر کرده‌اند تا از این طریق دست آنها را در اثرگذاری بر تصمیم‌های شرکت‌های متبوعشان در واسپاری پروژه‌ها به پیمانکاران باز بگذارند و همچنان امضاهای میلیون دلاری خود را با دست دیگری قلمی کنند.

نکته جالب اینجاست که بعضی از این بازنشسته‌ها از طریق ایادی رسانه‌ای و شایعه‌پراکن خود، خودشان را به‌عنوان گزینه تصدی فلان شرکت نفتی در بخش خصوصی یا نیمه‌خصوصی معرفی کرده‌اند تا اقبال خود را برای تصاحب کرسی مدیریت در این شرکت‌ها و به ویژه در شرکت‌های موسوم به اکتشاف و تولید یا همان E&P»» افزایش دهند، چرا که پروژه‌های آتی صنعت نفت را قرار است همین به اصطلاح E&Pها اجرا کنند.

چینش‌های اخیر در سایه انجام می‌شود تا پس از خروج اجباری مدیران بازنشسته از نفت، از دور دستی بر خوان گسترده نفت داشته باشند. با این سیاست زیرکانه، عملا شکارچی و شکاربان در یک سنگر قرار می‌گیرند، این بازنشستگان با لابی‌گری در شرکت‌های خصوصی مدیر می‌شوند و با اثرگذاری بر تصمیم‌های مدیران نیابتی خود در شرکت‌های دولتی، پروژه‌ها را به
چند سالی است که در صنعت نفت این گونه القا می‌شود که قحط‌الرجال است و ناچارند از مدیران تاریخ مصرف گذشته در مناصب مدیریتی بهره‌برداری کنند. بنا به یک روایت متقن، آخرین چیزی که از محبت دنیا از قلب انسان خارج می‌شود، حب مقام و جاه‌طلبی است
شرکت متبوع خود سرازیر می‌کنند.

این مدیران بازنشسته که عموما در ردیف نجومی‌بگیران قرار می‌گیرند، قصد دارند تا آخرین روز ممکن در مسئولیت کنونی خود باقی بمانند و لابی‌های خود را گسترش دهند. جالب است که همین مدیران، در هیئت مدیره شرکت‌های متعدد، عضویت دارند و مجموع حقوق ماهانه هر یک از آنان، بسیار بیش از آنچه مطرح است، برآورد می‌شود و جالب‌تر آنکه برخی از آنان با بهره‌گیری از رانت اطلاعاتی و ارتباطی که دارند، توانسته‌اند اقوام و انساب خود را سهامدار شرکت‌های ثروتمند کنند و بعضا توانسته‌اند فرزندان و منصوبان خود را در هیئت مدیره شرکت‌های نفتی که نقش حیاط خلوت دارند، عضو کنند یا برای آنان مسئولیت‌های دندان‌گیری بتراشند.

متأسفانه، چند سالی است که در صنعت نفت این گونه القا می‌شود که قحط‌الرجال است و ناچارند از مدیران تاریخ مصرف گذشته در مناصب مدیریتی بهره‌برداری کنند. بنا به یک روایت متقن، آخرین چیزی که از محبت دنیا از قلب انسان خارج می‌شود، حب مقام و جاه‌طلبی است و بدیهی است که شهوت مقام‌طلبی و اقتدارگرایی از طریق آن، چیزی نیست که به سادگی از آن بگذرند و مسئولیتی که نزد آنها امانت است را به جوان‌تر و اصلح‌تر از خود بسپارند.

البته چه خوب است که از مدیران یا به قول معروف «ژنرال»‌های توانمند و باتجربه‌ای که از وزارت نفت و شرکت‌های تابعه آن، به اجبار بازنشستگی، کنار می‌روند، به‌عنوان مشاور در کنار مدیران جوان و کم‌تجربه استفاده شود، کما اینکه در صنعت نفت سابقه داشته، که از دانش و تجربه افراد توانمند و کاردانی که از سیستم جدا شده‌اند، به‌عنوان مشاوران خبره در کنار مدیران شرکت‌ها بهره گرفته شود و این موضوع در دنیا هم امری رایج است.

اما اینکه مدیران بازنشسته با آن جاه‌طلبی خاصی که از آنان سراغ است، بر مسند شرکت‌های خصوصی یا نیمه‌خصوصی تکیه بزنند، با آن رویکردهای کاهل و قابض دولتی در مدیریت، جز اینکه منافع شخصی و گروهی خود را دنبال کنند و به ساختار قوام یافته و تا حدودی خصوصی شده این شرکت‌ها آسیب بزنند، منفعتی ایجاد نخواهند کرد.

علی‌ایحال، نهادهای نظارتی و دستگاه‌های اطلاعاتی باید دقیق‌تر بر فرآیند کنار رفتن مدیران بازنشسته دولتی نظارت کنند و این زایمان سخت را برای محبان جاه و مقام آسان‌تر کنند که یوم‌الفصل آنان از بیش از چهار دهه فعالیت به یوم‌الوصل بازنشستگی و نهایتا مشاور شدنشان در شرکت‌های دولتی و خصوصی، منجر به ثبت خاطره‌ای خوشایند برایشان شود، ان‌شاالله.
يکشنبه ۲۹ مهر ۱۳۹۷ ساعت ۱۳:۰۷
کد مطلب: 22148
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *


Iran, Islamic Republic of
متشکر از متن بسیار ارزشمند شما
بار خاطر
Iran, Islamic Republic of
سلام، واقعا جای تأسف داره این وضعیت در مملکتی که مسئولانش زیر پرچم جمهوری آن هم از نوع اسلامی، مدعی قانون مداری و عدالت و دفاع از حقوق مردم و مظلومان و... هستند.
حسینی
Iran, Islamic Republic of
منوچهری داره خودشو گرم میکنه بیاد اویک بخصوص که الان اوضاع اویک خوب شده و در این وضعیتی که رکود و بی پولی از در و دیوار نفت بالا میره و بیشتر شرکت ها دارن نیرو تعدیل میکنن، مدیران این سیستم تونستن این شرکتو در وضعیت خوبی سرپا نگه دارن و براش پروژه بگیرن
جالبه هر وقت شرکتی در مسیر موفقیت قرار میگیره، سریع میان یه شرایطی رو درست میکنن که آدمای خودشونو اونجا بنشونن، اما افسوس که با این لابی بازیا و تغییرات باعث زمینگیر شدن یه شرکت موفق میشن
یک نجومی بگیر
Iran, Islamic Republic of
تحلیل دقیق و بجایی بود
آره الان این خبر دهن به دهن در سطح نفت زمزمه میشه
عموما شایعه ها در صنعت نفت به زودی به حقیقت می پیوندد
دو شرکت پترو ایران و پتروپارس که به نوعی دولتی هستند در وضعیتی نیستند که چشم طمع آقایان به سوی آنها باشد
در میان شرکت های ایی اند پی فعلا اویک ساختار کاملی دارد و از نظر پروژه داشتن در وضعیت بهتری هم قرار دارد، لذا طبیعی است که مدیران بازنشسته برای چنین شرکتی دندان تیز کرده باشند
اما ای کاش حضرات تصمیمگیر صنعت نفت، وقتی عملکرد موفق مدیران کنونی شرکت هایی همچون اویک را شاهد هستند، از تغییر مدیریت در این مجموعه ها جلوگیری کنند و اجازه ندهند لابی بازی و زیاده خواهی مدیران بازنشسته، تیشه به ریشه این شرکت ها بزند
Iran, Islamic Republic of
متاسفانه در شرکت ملی صنایع پتروشیمی هم جریان خاصی که از قایم مقام وزیر نفت پیروی می کنند در صدد جایگزین خاصی جهت مدیر عاملی شرکت ملی صنایع پتروشیمی است فردی که در آینده مدیون قایم مقام وزیر نفت و مجری اوامر او است.
باید تاسف خورد
Iran, Islamic Republic of
ضمن تشکر از این دوست دلسوز باید از مسئولین وزارتخانه پرسید آیا واقعا چشمان خود را به روی اینگونه جریان سازی که منجر به انتصاب افراد مسئله دار شده و نهایتا موجب حیف و میل بیت المال از طریق تایید و اخذ مجوزهای احداث طرحهای غیر اقتصادی پتروشیمی خواهد شد، بسته اند!!! اگر چنین است که وامصیبتا، و اگر هم مسئولین وزارتخانه اظهار بی اطلاعی می کننند هم وامصیبتا چون اصلا قابل پذیرش نیست که مسئولین رده بالاتر اینقدر بی توجه باشند خصوصا در نظام مقدسی که خط قرمز آن بیت المال و حق الناس است.
Iran, Islamic Republic of
بی شک وزیر نفت باید به دور از معرفی افراد خاص توسط مدیر عامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی و قایم مقام خود باید خود نسبت به شناسایی گزینه ها اقدام نماید
آقای زنگنه یک بار پس از عباس شعری مقدم انتخاب نامناسبی که باعث سقوط آزاد پتروشیمی شد را انجام داد این بار به همان فرد نباید اجازه دخالت دهد صنعت پتروشیمی نسبت به آن جریان بی اعتماد هستند.
Iran, Islamic Republic of
منظورتان کیست قنبری یا ...
Homa
Iran, Islamic Republic of
متن جالبی بود.واقعا که علاقه به قدرت و میز تا کحا می تونه ادامه داشته باشه!
قطعا تمام این مدیران دولتی، سرازیر بخش خصوصی خواهند شد.به زودی مشخص خواهد شد.
اگر این عدم اعتماد به مدیران جوانتر به دلیل عدم کفایت انهاست، باز هم مقصر مدیران و روسایی هستند که در 40 ستل گذشته نتوانسته اند فضا جهت یادگیری و کسب تجربه ایجاد کنند.